2 अय्नं छ जक जिथाय् वा, मेपिं न्ह्यःने मवयेमाः। मनूत धाःसा च्वय् थहां हे मवयेमाः।”
पर्वतया प्यखें हे मनूत वने मजीक पनाः इमित धा, ‘होश या, छिमिसं पर्वत नं गये मते, अले पर्वतया सिमानायात थी नं मते। सुनां पर्वतयात थी, व मनू सी।
मनूत तापाक्क हे च्वनाच्वन। उबलय् मोशा परमेश्वरदीगु ख्वातुगु सुपाँय्पाखे वन।
हानं परमप्रभुं मोशायात धयादिल, “छ हारून, नादाब, अबीहू व न्हयेम्ह थकालित नापं जिथाय् च्वय् थहां वा अले तापाक्कं हे आराधना या।
अले मोशा व वयात ग्वाहालि बीम्ह यहोशू परमेश्वरयागु पर्वतय् थहां वन।
मोशा पर्वतय् थहां वन अले सुपाँचं पर्वतयात त्वपुल।
अले मोशा सुपाँय्या दथुं पर्वतया च्वकाय् थहां वन। व अन पिइन्हु व पिइचा तक च्वन।
अले मोशां मनूतय्थाय् वनाः परमप्रभुयागु फुक्कं वचन व नियम न्यंकल, अले इमिसं छसलं थथे धाल, “परमप्रभुं धयादीगु फुक्कं वचन व नियम जिमिसं मानय् याये।”
इमि नायः इपिं मध्ये हे छम्ह जुइ। इमि शासक इमिगु दथुं हे पिहां वइ। जिं वयात सःतेबलय् व जिगु लिक्क वइ। छाय्धाःसा जिं मसःतेकं सुनां जिगु न्ह्यःने वयेगु साहस याइ?’ परमप्रभुं धयादी।
स्व! यर्दनया झालं यक्व घाँय्ख्यः दुगु थासय् सिंह वः थें, जिं एदोमयात पलखं हे वयागु देशं लिनाछ्वये। अले सुयात जिं ल्यये वयात हे जिं तये। छाय्धाःसा जि थें जाःम्ह सु दु? सुनां जितः चुनौती बी फु? जिगु न्ह्यःने दनाच्वने फुम्ह सु फैजवाः दु?”
अले वं कोरह व वयागु फुक्क पुचःयात थथे धाल, “कन्हय् सुथय् वय्कःयाम्ह सु खः, पवित्रम्ह सु खः, अले वय्कःया न्ह्यःने वनेत्यःम्ह सु खः धकाः परमप्रभुं हे क्यनादी। थम्हं ल्ययादीम्हय्सित वय्कलं थःगु न्ह्यःने वय्केबी।
ख्रीष्ट मनूतय्सं स्वर्गयागु किपालु थें जक यानाः दय्कातःगु महा-पवित्रगु थाय् दुने मखु, बरु झीगु निंतिं स्वर्गय् हे परमेश्वरया न्ह्यःने झायादीगु दु।