4 “वया मालिकं वयात ब्याहा यानाब्यूगु जूसा, अले वयापाखें मचा नं दत धाःसा वया कलाः व वया मस्त मालिकं हे तये दइ। दास थः याकःचा जक वने खनी।
साराईनं अब्रामयात धाल, “परमप्रभुं जितः छम्ह हे मचा बियामदी। उकिं जिम्ह दासीयाथाय् वनाः व नाप द्यँ। वयापाखें सां जितः सन्तान दइ ला।” अब्रामं साराईनं धाःगु खँ न्यन।
फुक्कसिनं म्हय् चिं तयेमाः। थुकथं जिगु बाचा छिमिगु म्हय् सदांया लागि दयाच्वनी।
व ब्याहा मजुवं याकःचा वःगु खःसा व याकःचा हे वनी। व वःबलय् हे वया कलाः दुगु खःसा वया कलाः नं व नापं वनी।
दासं, ‘जितः जिमि मालिक, जिमि कलाः व मस्तया माया वं, जि इमित त्वःता वने मास्तिमवः’ धकाः धाल धाःसा,