9 वं थः मनूतय्त धाल, “स्व, इस्राएलीत झीपिं स्वयाः यक्व अप्वः दये धुंकल। इपिं बल्लाना वयाच्वंगु दु।
अबीमेलेकं नं इसहाकयात धाल, “छ जिमिगु देश त्वःताः हुँ, छाय्धाःसा छ जिपिं स्वयाः नं बल्लाये धुंकल।”
परमेश्वरं धयादिल, “जि परमेश्वर खः, छिमि बाःया परमेश्वर, मिश्रय् वनेत छ ग्याये मते। जिं अन छंगुपाखें छगू तःधंगु जाति दय्के।
धात्थें तमं मूर्खयात स्याइ, अले दाहं छुं मस्यूपिन्त स्याइ।
फारोनं हाकनं हक्काः धाल, “आः देशय् थुपिं मनूत ल्याखय् अप्वः दये धुंकूगु दु। छिमिसं इमित ज्या यायेत पनाच्वंगु दु।”
सुं नं जुजु गुलि तःधं धयागु वया गुलि प्रजा दु धयागुलिं क्यनी, प्रजा मदय्कं जुजु धयापिं छुं नं मखु।
तं धयागु तसकं छाः, अले ग्यानापु, तर नुगः मुइकेगु धयागु थ्व स्वयां ग्यानापु।
अनंलि जिं थ्व नं खना कि फुक्क दुःखसिया ज्या यायेगु व फलिफाप धयागु हे मनूतय्सं थः जःलाखःलाया ईख याःगु कारण जक जुइगु खः। थ्व नं सितिं वंगु खँ खः, अले फय्यात लिइगु थें जक खः।
झीपिं नं छकः ला छुं मस्यूपिं, अतेरिपिं, लँ द्वंका च्वनापिं, मभिंगु मतिइ तया जुइपिं, मोजमज्जा जक याइपिं, नुगः मुइका जुइपिं व थःथवय् मयय्का जुइपिं जुइ धुन।
परमेश्वरं झीत बियादीगु आत्मायात जक यय्क च्वनाच्वनेमाः धकाः धर्मशास्त्रय् च्वयातःगु खः।