2 उखुन्हु नं जुजुं दाखमद्य त्वँत्वं रानी एस्तरयात धाल, “रानी एस्तर छन्त छु माल? जितः धा, जिं छन्त व बी। छंगु इनाप छु खः? जिगु बच्छि राज्य तकं जिं छन्त बी।”
जुजुं वयात धाल, “रानी एस्तर छन्त छु माल? छं न्ह्यागु हे फ्वंसां बी, जिगु बच्छि राज्य तकं छन्त बी।”
दाखमद्य त्वँत्वं जुजुं एस्तरयात धाल, “छं जिके न्ह्यागु हे फ्वंसां जिं छन्त बी। छंगु इनाप छु खः? जिगु बच्छि राज्य तकं छन्त बी।”
अले जुजु व हामान निक्व खुसि नं रानी एस्तरयाथाय् भ्वय् नयेत वन।
अले जुजुं रानी एस्तरयात धाल, “यहूदीतय्सं राजधानी शूशनय् न्यासः मनूतय्त व हामानया झिम्हं काय्पिन्त स्यानाः नाश याःगु दु। जुजुया मेगु प्रान्तय् इमिसं छु छु यात जुइ? आः हाकनं छंगु मेगु छुं बिन्ति ल्यंदनि ला? जितः धा व जिं पूवंकाबी, छं छु फ्वने मास्ति वः फ्वँ व छन्त बी।”
जुजुं पाफयाः धाल – “छं न्ह्यागु हे फ्वंसां जिं बी, जिगु राज्य बच्छि हे जूसां बी।”
आः तक छिमिसं जिगु नामं छुं हे मफ्वंनि। फ्वँ, अले छिमित दइ, थुकथं छिपिं आनन्दं जाइ।”
अले वं वयात ल्हाः ज्वनाः छखे ब्वना यंकाः न्यन – “छु धायेमाःगु खः धा?”