16 अले ममूकानं महाराज व सकलें भारदारतय् न्ह्यःने थथे लिसः बिल, “रानी वश्तीं महाराजयागु जक मखु महाराज अहासूरसया फुक्क प्रान्तया भारदार व मनूतय्गु बेइज्जत याःगु दु।
अहासूरस जुजुं शासन याःगु शुरुया इलय् यहूदा व यरूशलेमय् च्वंपिं मनूतय्गु विरोधय् इमि शत्रुतय्सं छगू द्वपं पौ च्वयाः छ्वत।
महाराजं इमित न्यन, “नपुंसकपाखें जिं बियागु उजं मानय् मयाइम्ह रानी वश्तीयात गज्याःगु सजाँय बी माली? कानूनं छु धाइ?”
रानीं थथे याःगु ज्या फुक्क मिसातय्सं न्यनी अले थुकिं यानाः इमिसं नं थः भाःतयात मानय् मयाइ। अले इमिसं थथे धाइ, ‘महाराज अहासूरसं रानी वश्तीयात थःथाय् हयेत उजं बियादिल तर रानी वये मानय् मजुल।’
पावलं नवाये त्यंबलय् लाक्क हे गलियोनं यहूदीतय् नायःतय्त थथे धाल – “थ्व मनुखं छुं मखुगु व मभिंगु ज्या याःगु जूसा जकं जिथाय् हयेगु, अले जिं वयात माःगु यायेगु।
अले पावलं धाल – “जिं कैसरयागु अदालतय् न्याय फ्वनाच्वनागु दु। थन हे जिगु न्याय जुइमाः। जिं यहूदीतय् नायःतय्गु छुं स्यंकागु मदु धकाः ला छसपोलं नं बांलाक सि हे स्यू।