12 इमिसं वनाः महाराजयागु उजं रानी वश्तीयात न्यंकल। तर रानी वये मानय् मजुल। उकिं जुजु तसकं तम्वल, तमं मि जुल।
अले वय्कलं मिसायात धयादिल, “जिं छन्त मचाबू ब्यथा अज्ज अप्वय्काबी। छं तसकं दुःख सियाः मचा बुइकी। अय्नं छंगु इच्छा भाःतपाखे हे क्वसालाच्वनी। अले वं छन्त अधीनय् तइ।”
इमित रानी वश्तीयात श्रीपेच पुइकाः थःथाय् हजि धकाः जुजुं उजं बिल। रानी तसकं बांलाःम्ह हिसि दुम्ह जुयाच्वन। उकिं वं वयागु हिसि सकल मनूत व भारदारतय् न्ह्यःने क्यने मास्ति वय्कूगु खः।
नियम कानूनकथं छु याःसा जी धकाः सःस्यूपिं मनूतय्के महाराजं सल्लाह काल।
उकिं जुजु तसकं तंम्वयाः दाखमद्य त्वनाच्वंगु त्वःताः जुरुक्क दनाः दरबारया तःधंगु क्यबय् वन। तर हामानं आः ला जितः सजाँय बीत जुजुया मनय् पक्का याये धुंकल धकाः थुइकल। अथे जुयाः थःगु प्राणया रक्षाया निंतिं इनाप यायेत एस्तर रानीया न्ह्यःने दनाच्वन।
हे परमेश्वर, छिं छाय् थथे जिमित सदांया निंतिं मयय्कादीयागु? छि थथे छाय् छिकपिनि मनू, छिकपिनि फैतय्गु बथांलिसे तंम्वयादीगु?
हे परमप्रभु, छि गुबलय् तक जिपिंलिसें तंम्वयाच्वनादीगु? छि न्ह्याबलें तंम्वयादीगु ला? छिगु तं सह याये मफय्कः च्यानाच्वनी?
मोशां छाउनी न्ह्यः वयेवं द्वहंचा व प्याखं हुलाच्वंगु खनाः तसकं तं पिकाल। अले वं ल्वहंपौत गुँया क्वय् वान्छ्वयाः तछ्यानाबिल।
हारूनं लिसः बिल, “जिमि प्रभु, जि खनाः तंचायादी मते। थुपिं मनूतय्त छिं बांलाक म्ह हे स्यू। थुमिगु मन मभिंपाखे वनाच्वंगु दु।
जुजुया तं धयागु सिंहया सः थें खः, तर वयागु कृपा घाँसय् च्वंगु सुतिलः थें खः।
जुजुयागु तं धयागु सिंहयागु सः थें खः, सुनां वयात तं पिकाय्की, वयागु ज्यान वनी।
थुकिं जुजुयात तसकं तंचाय्कल अले वं झ्वँःकय् बेबिलोनयापिं ज्ञान दुपिं सकल मनूतय्त स्यायेगु आज्ञा बिल।
थ्व खँ न्यनाः जुजु तसकं तंचाल अले शद्रक, मेशक व अबेद्नगोयात थःगु न्ह्यःने हयेगु आज्ञा बिल। उकिं इमित जुजुयाथाय् हल।
अले नबूकदनेसर शद्रक, मेशक व अबेद्नगो खनाः तसकं तम्वल, तमं वयागु ख्वाः ह्याउँसे च्वन। वय्कलं मिया भट्टीयात न्हय्दुगं च्याकेत आज्ञा बिल।
वय्कःया तंया न्ह्यःने सु दने फइ? वय्कःयागु तच्वःगु तं सुनां सह याये फइ? वय्कःयागु च्यानाच्वंगु तं मि थें प्वंकी, अले वय्कःया न्ह्यःने ल्वहँधीत तज्याइगु जुइ।
मिसातय्सं प्रभुयागु खँ न्यं थें थः भाःतयागु खँ न्यनेमाः।
अय्जूगुलिं गथे मण्डली ख्रीष्ट येशूं धाःथें च्वनी, अथे हे मिसात नं थः भाःतं धाःथें च्वनेमाः।
परमप्रभुं वयात क्षमा बीत गुबलें यय्कादी मखु। वय्कःया तं व डाहा व मनूयाके लाइ। थ्व सफुलिइ च्वयातःगु फुक्क सराः वयात लाइ। अले परमप्रभुं वयागु नां पृथ्वीं हुयाछ्वयादी।
मिसात भाःतं धाःथें च्वनेमाः। थुकिं यानाः परमेश्वरयात विश्वास मयाःम्ह भाःतं नं छिमिगु चालचलनं यानाः विश्वास याइ। छिमिसं छुं हे खँ न्यंके माली मखु।