6 छिमिसं सुयागुं बकंफुस्लु खँ न्यने मते। थुकिं छिमित स्यंकी। परमेश्वरयात विश्वास मयाइपिन्सं वय्कःयागु तं फयेमाली।
छं धाइ लडाइँया योजना व सिपाइँतय् बल दु धकाः तर छं ला बकंफुसुलु खँ धयाच्वन। छं सुयाके भलसा तयाच्वनागु दु? अले छाय् जिगु विरोधय् विद्रोही जुयागु?
परमेश्वर इपिं खनाः तंचायादिल, अले इमिगु पुचलय् च्वंपिं बल्लाःपिं मनूतय्त स्यानादिल। वय्कलं इस्राएलया ल्याय्म्ह- ल्याय्म्हपिं मनूतय्त स्यानादिल।
उकिं छिमिसं बेबिलोनयाम्ह जुजुया सेवा यायेमाली मखु धकाः छिमित धाःपिं छिमि अगमवक्तात, छिमि ज्वखना स्वइपिं, छिमिगु म्हगसया अर्थ कनीपिं छिमि धामी वा तन्त्रमन्त्र याइपिनिगु खँ न्यने मते।
“ज्वनाः यरूशलेमं बेबिलोनय् यंकूपिं फुक्कसित थ्व खबर छ्व, ‘नेहेलामय् च्वंम्ह शमायाहया बारे परमप्रभुं थथे धयादी – जिं शमायाहयात छ्वयाहयागु मखुसां वं अगमवाणी ल्हानाः छिमित मखुगु आस क्यंगु दु,
“परमप्रभुं थथे धयादी, ‘बेबिलोनीत धात्थें हे जिमित त्वःतावनी’ धइगु मतिइ तयाः छिमिसं थःत ध्वंलाये मते। इमिसं त्वःतावनी मखु।
परमप्रभुं थथे धयादी, “जिमि प्रजायात मभिंगु लँपुइ यंकीपिं अगमवक्तातय्त सुनानं नयेत ब्यूसा इमिसं ‘शान्ति शान्ति’ धकाः हाला हइ। वं नयेत मबिल धाःसा वयागु विरोधय् ल्वाःवनेत इपिं तयार जुइ।
छाय्धाःसा उबलय् फताहा ख्रीष्टत व फताहा अगमवक्तात खनेदय्कः वइ। इमिसं फतिंफतले परमेश्वरं ल्ययातःपिं मनूतय्त झंगःलायेत ततःधंगु चिं व अजू चायापुगु ज्या यानाक्यनी।
वय्कलं धयादिल – “होशयानाच्वँ, सुनानं छिमिगु मिखाय् धुलं छ्वाके मफयेमा।
छाय्धाःसा उबलय् फताहा ख्रीष्ट व अगमवक्तात खनेदय्कः वइ। इमिसं फतिंफतलय् परमेश्वरं ल्ययातःपिं मनूतय्त झंगःलाय्त ततःधंगु चिं व अजू चायापुगु ज्या यानाक्यनी।
वय्कलं धयादिल – “होश यानाच्वँ, सुनानं छिमित मिखाय् धुलं छ्वाके मफयेमा,
मभिंगु बांमलाःगु ज्याखँ जक यानाः सत्ययात त्वपुया छ्वयेत स्वइपिं मनूत खनाः स्वर्गय् च्वंम्ह परमेश्वर तंम्वय्कादीगु दु धकाः फुक्क मनूतय्त सीकादिल।
“जिमिसं दर्शन खनागु दु” धकाः थथःम्हं तःधनाः स्वर्गदूतयात पुजा यानाजुइपिं नं दु। थज्याःपिन्सं म्वाःमदुगु खँय् लाकाः छिमित थःम्हं काये दइगु सिरपाः काये मखंका बी। थःम्हं मस्यूगु खँय् नं थुपिं तःधना जुइ।
अय्जूगुलिं जिं छिमित धाये – न्ह्याक्व हे बांलाःसां मभिंगु खं तापाक हे च्वँ।
होश यानाच्वँ। मखुसा मनूतय्गु ज्ञान व बुद्धियागु फय्गं खं छिमित स्यंकी। थज्याःगु खँ ख्रीष्टपाखें वःगु मखु, बरु मनूतय्गु हे थितिकुति व संसारयापाखें वःगु खः।
थज्याःगु खं यानाः हे परमेश्वरं धाःथें मयाइपिन्सं वय्कःयागु तं फयेमाली।
सुनानं छिमित मिखाय् धुलं छ्वाके मफयेमा। मनूतय्सं धर्म यायेगु मत्वःतुतले, अले नाश जुइमाःम्ह पापयाम्ह मनू खनेदय्कः मवतले प्रभु झाइ मखु।
थीथी कथंया अजू चायापुगु स्यनातःगु खं छिमित मखुगु लँय् यंके मफयेमा। नयेत्वनेगुलिं मखु, बरु परमेश्वरयागु दया मायां थःगु मनयात बल्लाकि, छाय्धाःसा नयेत्वनेगुलिइ जक जुयाच्वंपिन्त गुब्सं भिं जूगु मदु।
परमेश्वरयात विश्वास मयाःगुलिं हे इपिं वय्कलं इमित बी धयादीगु देशय् दुहां वने मखंगु खः।
हानं मेथाय् थथे च्वयातःगु दु – “थ्व हे ल्वहँतय् मनूत लुफिं हानाः क्वदइ।” परमेश्वरयागु वचनय् विश्वास मयाःगुलिं इपिं थथे लुफिं हानाः क्वदइ। अले परमेश्वरं क्वःछिना तयादीगु सजाँय फयेमाली।
यःपिं दाजुकिजापिं, आत्मा दु धकाः धयाजुइपिं न्ह्याम्हय्सित नं विश्वास याये मते। न्हापां परमेश्वरयागु आत्मा खः मखु धकाः निं जाँचय् याना स्व, छाय्धाःसा यक्व हे फताहा अगमवक्तात खने दया वयाच्वंगु दु।