14 छाय्धाःसा जलय् वल कि जलं खइ। उकिं थथे नं च्वयातःगु दु – “अय् न्ह्यःगुलु दँ, सीपिं म्वाना वा। अले ख्रीष्ट येशूं छिमित जः बियादी।”
छिकपिनि सिनावनेधुंकूपिं मनूत हाकनं म्वाना वइ। इमिगु म्ह म्वानाः दना वइ। थथःगु सीगालय् द्यनाच्वंपिं फुक्कं दना वइ अले लसतां म्ये हाली। तसकं थीगु सुतिं बँयात बांलाःकु थें परमप्रभुं न्हापा सिनावंपिन्त हाकनं म्वाकादी।
अय् यरूशलेम, दनाः वा, छ गुम्हय्सिनं परमप्रभुया ल्हाःपाखें वय्कःया तंया ख्वलां त्वंगु दु, अले धेधेचुइकीगु ख्वलापाखें सुचुक्क त्वंगु दु, न्ह्यलं चाय्कि, न्ह्यलं चाय्कि!
दँ, दँ, हे सियोन! छं बल व शक्तियात लं थें फ्यु! हे पवित्र शहर, यरूशलेम, थःगु महिमां जाःगु वसः फ्यु। थनिंनिसें म्हय् चिं मतःपिं व अशुद्धपिं छन्थाय् दुहां वइ मखु।
“हे यरूशलेम दँ! छाय्धाःसा छंगु जः वये धुंकल! अले परमप्रभुया महिमा छंके खनेदः वःगु दु।
झी परमेश्वर तसकं भिंम्ह व दया माया दुम्ह खः। अय्जूगुलिं वय्कलं तसकं थीगु मुक्तियागु निभाः जः झीत खय्कादी।
छाय्धाःसा थ्व जिमि काय् सी धुकूम्ह हानं म्वानावल, तने धुंकूम्ह हानं लुल।’ अले भ्वय् नयाः न्ह्यइपुकल।”
येशूं हानं मनूतय्त धयादिल – “जि संसारया जः खः। जि नाप जुइम्ह मनू खिउँथाय् जुइ माली मखु, बरु वयात जीवनया जः दइ।”
संसारय् दतले जि संसारया जः खः।”
छाय्धाःसा थथे या धकाः प्रभुं हे जिमित धयादीगु दु – “‘जिं छिमित यहूदीमखुपिन्थाय् जः ह्वलेत, अले संसारयात मुक्तियागु लँ क्यनेत छ्वयाच्वना।’”
शरीरय् च्वंगु छुनं म्हब्वयात छिमिसं पापी ज्या यायेगु ज्याभः याये मते। सिनाः हानं म्वाके धुंकूपिं मनूत जूगुलिं छिपिं थथःम्ह हे परमेश्वरं धाःथें मानय् जुयाच्वनेमाः। अले छिमिगु शरीरया म्हब्वत भिंगु ज्याखँ यायेगु ज्याभःकथं परमेश्वरयात देछाया ब्यु।
भिंगु ज्याखँ यायेत न्ह्यलं चाय्कि, अले पाप यायेगु त्वःति। छिमित मछालापुकेत जिं थथे धयाच्वनागु खः, छाय्धाःसा छिपिं गुम्हं गुम्हय्सिनं परमेश्वरयात म्हसीके मफुनि।
“खिउँथासं जः थिनावइ” धकाः धयादीम्ह परमेश्वरं हे जिमिगु मनय् नं जः खय्कादिल। उकिं येशू ख्रीष्टया न्ह्यःने झीत परमेश्वरया महिमा व ज्ञान गुलि तःधं धकाः ध्वाथुइक क्यनेत थथे यानादीगु खः।
छिपिं थःगु अपराध व पापं यानाः सीपिन्त वय्कलं म्वाकादिल।
झीपिं सीपिं मनूत थें पापी जुया च्वंसां ख्रीष्टं झीगु पाप क्षमा यानादिल। परमेश्वरयागु तःधंगु दया मायां छिमित थथे मुक्ति बियादीगु खः।
छिपिं नं ख्रीष्टनाप तुं म्वाना वःगुलिं छिमिसं स्वर्गयागु खँय् जक मन ति। अन स्वर्गय् येशू ख्रीष्ट परमेश्वरया जवय् च्वनादीगु दु।
अय्जूगुलिं झीपिं मेपिं थें न्ह्यलं ब्वाना च्वने मजिल, बरु होश यानाः न्ह्यलं चाय्का च्वनेमाः।
झीत मुक्ति बियादीम्ह ख्रीष्ट येशू झायादी धुंकाः तिनि थ्व बांलाक सीदत। वय्कलं मृत्युयात त्याकाः भिंगु खँ न्यंक्वसित अनन्त जीवन बियादिल।
थुकथं वाः चायेकाः इपिं शैतानयागु ल्हातं बिस्युं वये फइ, छाय्धाःसा शैतानं इमित च्यः यानातःगु दु।