11 खिउँथाय् जुयाच्वंपिनिगु ज्याखं तापाक हे च्वँ, बरु इमिसं यानाच्वंगु ज्या मभिं धकाः क्यनाब्यु।
वं सारायात धाल, “छिमिसं छुं नं द्वंकूगु मदु धकाः सकसिनं सीमा धकाः जिं छिमि दाजुयात द्वःछि वहःया धिबा बियागु दु।”
धर्मीतय्सं जितः दायेमा, व जिगु निंतिं दया जुइ। इमिसं जितः ब्वः बीमा, व जिगु छ्यंया निंतिं चिकं जुइ। जिगु छेनं मयय्की मखु। अय्नं मभिंपिं मनूतय्सं याःगु ज्याखँया विरोधय् जिं प्रार्थना याना हे च्वने।
हे जिकाय्! पापीतय्सं ह्यय्कः वल धाःसां इमिगु खँय् जुइ मते।
छिमिसं छु यात, उकथं हे छिमित दइ। अले छिमिगु ज्यां छिमित हे दुःख जुइ।
न्वानाखँयात च्यूताः मतइपिं चीमि व मछालापुकाः च्वनेमाली। तर न्यंम्हय्सित हनाबना तइ।
कर्पिन्त हेबाय्चबाय् यानाजुइपिन्सं थःत भिंकेगु यय्की मखु, उकिं इपिं भिंपिं मनूतपाखें तापाक हे जुया जुइ।
नागःतुगः यानाजुइपिं मनूतय्त सजाँय बिल कि बुद्धि मदुपिं मनूतय्सं ज्ञान काइ। ज्ञान दुपिं मनूतय्त न्वात कि इमिसं अज्ज ज्ञान काइ।
सःस्यूम्ह मनुखं ब्वःब्यूगु नं न्यनीगु न्हाय्पंया निंतिं लुँयागु तिसा स्वयाः मू वं।
व्यवस्था मानय् मयाइपिन्सं दुष्टतय्त तःधंकी, तर व्यवस्था मानय् याइपिन्सं इमिगु विरोध याइ।
न्ह्याक्व न्वाःसां मह्यूपिं मनूत न्ह्याक्व पनेत स्वःसां छन्हु आकाझाकां नाश जुयावनी।
सुनां मनूतय्त खँ ल्हानाः दोपं बियाच्वनी अले अड्डाय् मेगु पक्षयाम्हय्सित जालय् क्यंकी अले दोष मदुम्हय्सित न्याय यायेबलय् मखुगु साक्षी बियाः न्यायपाखें तापाकाबी।
मोजमज्जा यानाजुइपिनिगु पुचलय् जि गुबलें मच्वना। इपिंलिसें न्ह्याइपुकेगु ज्या नं याना मजुया। छिगु ल्हाः जिके दुगुलिं जि याकःचा हे च्वना। छिं जितः तमं जाय्कादीगु खः।
“‘छिमिसं थः जातियापिं दाजुकिजापिन्त दुनुगलंनिसें मयय्के मते। छिमि जःलाखःलापिन्त ब्वःब्यु। मखुसा छ नं वं याःगु पापया दोषी जुइ।
“छिमि दाजुकिजा सुनानं छन्त मभिंका जुल धाःसा याकःचा हे वनाः वयागु द्वंबिद्वं क्यनाब्यु। वं छंगु खँ न्यन धाःसा छिपिं हानं मिलय् जुइ फइ।
हेरोदं थः हे भौमचा हेरोदियासयात कलाः तःगुलिं व थथे हे मेमेगु नं यक्व मभिंगु ज्या याना जूगुलिं यूहन्नां वयात ब्वःबिल।
इमिगु मिखा चाय्का बीत, इमित खिउँथासं जलय् हयेत, अथे हे जितः विश्वास याकाः पाप क्षमा याकेत, शैतानपाखें लिगनाः परमेश्वरयाथाय् पवित्र याके हयेत जिं छन्त इमिथाय् छ्वयाच्वना।’”
चा फुइन, आः न्हि वइन। उकिं खिउँबलय् यायेगु ज्या त्वःताः जःयागु ल्वाभः ज्वनाः तयार जु।
यःपिं दाजुकिजापिं, छिमित स्यनागु शिक्षा नाप पाय्छि मजुइक अःखतं ल्वापु याकेत व मनूतय्गु विश्वास स्यंकेत स्वइपिं नाप होश यानाच्वँ। इपिंपाखें तापाक च्वँ।
न्हापा लज्या चायापुगु ज्या जक याना जुयाबलय् छिमित छु इनाम दत? थथे लज्या चायेमाःगु ज्याखँ यानाजुइपिं मनूत लिपा नरकय् वनी।
सुनानं थःत यःथें पापी ज्या याना जूसा वयात नरकय् छ्वइ। सुनां परमेश्वरयात यःथें याना जुइ वयात अनन्त जीवन दइ।
थःत हे स्यंकीगु न्हापायागु चालचलनयात छिमिसं त्वःताछ्व।
थुमिसं दुनें दुनें याना जूगु ज्याखँ ला धायेत तकं मछा।
उकिं थज्याःपिं मनूत नाप बुला जुयाः जुइ मते।
परमेश्वरयात दुनुगलंनिसें सुभाय् ब्यु, छाय्धाःसा वय्कलं थः मनूतय्त तयादीगु जःयागु राज्यय् छिमित नं दुथ्याकादीगु दु।
द्यनीपिं नं चान्हय् हे द्यनी, अले अय्लाःगुलुतय्सं नं चान्हय् हे त्वनाजुइ।
आम्कन च्वंपिं सुनानं जिमिसं च्वयाहयागु खँ मन्यन धाःसा अज्याःपिन्त म्हसीकाः इपिं नाप तापाक हे च्वनेगु या। अले इपिं थथःम्हं मछाली।
दाजुकिजापिं, थाकु चायाः जुइपिं व जिमिसं धयागु खँ मन्यंपिं नाप जुइ मते धकाः प्रभुयागु नामं जिमिसं छिमित बिन्ति यानाच्वनागु दु।
पाप याइपिन्त फुक्कसिया न्ह्यःने हे ब्वःब्यु। थथे याःसा जक मेपिं नं ग्याइ।
हथाय् चायाः सुयातं छेनय् ल्हाः तयाः मण्डलीयागु ज्याय् तये मते, छाय्धाःसा व मनू मभिंम्ह जूसा वयागु पाप छन्त नं लाइ। थःत पापपाखें तापाक हे ति।
थुमिसं न्ह्याबलें ल्वापु जक थया जुइ, थुमिगु न्ह्यपु हे खतं नयेधुंकल, थुमिके सत्य धयागु हे मदु। थुमिसं धर्म हे धिबा कमय् यायेगु लँपु खः धकाः धयाजुइ।
पिनें परमेश्वरयात मानय् यानाजुइपिं, दुनुगलं धाःसा वय्कःयागु शक्तियात मानय् मयाइपिं जुइ। थुपिंलिसे जुइ मते।
परमेश्वरयागु वचन न्यंकि। भिंगु इलय् नं मभिंगु इलय् नं न्यंकि, न्ह्यागु जूसां सह यानाः मनूतय्त इमिगु दोष क्यनाः स्यनेकने या, ब्वःब्यु, अले साहस नं ब्यु।
छं थ्व फुक्कं न्यंकाब्यु। ब्वःबी माःसां साहस बी माःसां छं स्वयाः या। अले छन्त सुनानं हेपय् याये फइ मखु।
अले जिं स्वर्गं थथे धयाहःगु मेगु सः ताल – “जि यःपिं मनूत, वयाथासं पिहां वा। मवल धाःसा छिमिसं नं व नाप व्यभिचार याइ। वलिसे पाप याये मते, मखुसा छिमिसं वलिसे तुं सजाँय फयेमाली।