27 शैतानयात थःपिन्त स्यंके बीत लँ बी मते।
थ्व खँ पत्रुसं सियाः धाल – “हननिया, शैतानयात थःगु नुगलय् तयाः छिं पवित्र आत्माया न्ह्यःने छाय् मखुगु खँ ल्हानादियागु? जग्गा मियाः वःगु धिबा भचा छिकपिन्सं सुचुकादियागु मखु ला?
यःपिं दाजुकिजापिं, छिपिं थःपिन्सं हे पलेसा कायेगु स्वये मते, बरु परमेश्वरया तच्वःगु तंमय् त्वःताब्यु। छाय्धाःसा धर्मशास्त्रय् च्वयातःगु दु, “बदला कायेगु जिगु ज्या खः, जिं इमित सजाँय बी” परमप्रभुं धयादी।
परमेश्वरं बियादीगु फुक्क ल्वाभः ज्वँ। अले छिमित शैतानं छुं यानाः नं स्यंके फइ मखु।
विश्वास हे छिमित बचय् याना तइगु ढाल खः। थुकिं छिमिसं शैतानयागु न्ह्याथें ज्याःगु मियागु वाण नं स्याये फइ।
उकिं छिमिसं वय्कलं धयादीगु खँ मानय् याना च्वँ। शैतानं धाःगु खँ मानय् याये मते, अले वं छिमित थी फइ मखु।
अय्नं थःगु मन बल्लाका च्वँ, होश यानाच्वँ। छिमि शत्रु, शैतानं छिमित फतिंफतलय् स्यंकेत स्वयाच्वंगु दु। नये मखंम्ह सिंह थें शैतानं नं सुयातं स्यंके फइ ला धकाः माः जुयाच्वंगु दु।
