वं परमप्रभुयात धाल, “प्रभु, जिं थःगु देश त्वःते न्ह्यः थ्व हे खँ धयागु मखु ला? उकिं हे ला जि तार्शीशपाखे बिस्युं वनेत्यनागु खः। छि दया माया दीम्ह, तंचायेत लिबाकादीम्ह, नुगः क्यातुम्ह व सजाँय बी मयःम्ह खः धकाः जिं स्यू।
“दक्व शक्ति दुम्ह परमप्रभुं धयादी, हे तरवार, दनाः जिम्ह फैजवाःयात हमला या, जिनापं दनाच्वनीम्ह मनूयात हमला या। वयात स्या, अले फैत उखेलाः थुखेलाः जुइ। अले जिं थःगु ल्हाः चीधिकःपिं भ्याचातय्गु विरोधय् ल्ह्वने।”
“अथे जूगुलिं होश यानादिसँ, अले पवित्र आत्मां धाःथें छिकपिन्सं विश्वासीतय्गु हेरबिचार यानादिसँ, छाय्धाःसा प्रभुं थःगु हि हाय्काः इमित न्यानादीगु खः, अले छिकपिं इमि जवाः खः।
वय्कःयागु तःधंगु आशिषं व वय्कःयागु आत्मापाखें छिमित शक्ति दयेमा, अले व हे शक्तिं छिपिं दुनुगलंनिसें बल्लाना च्वनेमा धकाः जिं प्रार्थना यानाच्वनागु दु।
झीसं परमेश्वरयात माया यानागु मखु, बरु वय्कलं हे झीत माया यानादीगुलिं झीगु पाप क्षमा यानाबीत थः हे काय्यात बलिदान यायेत छ्वयाहयादिल – माया धयागु थ्व हे खः।
थुपिं मिस्तनापं लसपस मजूनिपिं च्वखपिं खः। थुपिं चीधिकःम्ह भ्याःचायागु जक ल्यूल्यू जुइपिं खः। परमेश्वर व चीधिकःम्ह भ्याःचायागु लागि संसारं लिफ्याना हःपिं दकलय् न्हापायापिं मनूत, थुपिं हे खः।