“अले जुजुं थःगु जवय् च्वंपिन्त थथे धाइ – ‘जिमि बाःनं आशिष बियातःपिं मनूत छिपिं हे खः। वा, संसार सृष्टि मजूनिबलय् निसें छिमित बी धकाः तयातःगु राज्यय् आः छिमिसं हे अधिकार या।
ख्रीष्ट येशूं झीत माया यानादी थें छिमिसं नं थःथवय् माया यानाः च्वनेगु यायेमाः। ख्रीष्टं झीत माया यानाः नस्वाःगु देछा व बलिकथं थःत परमेश्वरयाथाय् छायादिल।
तर आः वय्कःया काय्नं थः हे सिनाः छिमित हाकनं वय्कः नाप मिलय् यानादीगु दु। वय्कः छिमित थःगु न्ह्यःने पवित्र, शुद्ध व दोष मदुपिं यायेत हे थथे सिनादीगु खः।
छिपिं ला ल्ययातःपिं, जुजुया पुजाहारी, पवित्रपिं व परमेश्वरया थः हे मनूत खः। वय्कःयात तःधंका जुइत हे छिमित खिउँथासं वय्कःया अजू चायापुगु जलय् हयादीगु खः।
अले झीत परमेश्वरं माया यानादिल धकाः झीसं सि नं स्यू, अले विश्वास नं याना। परमेश्वर माया खः, उकिं माया यानाजुइम्ह मनूयागु नुगलय् वय्कः दयाच्वनी। अले व नाप दइ।
व पशु न्हापा ला दुम्ह खः, आः मदु। व हे पशु तःजाःगु गालं पिहां वइतिनि। अले नाश नं जुइतिनि। संसारयात सृष्टि याये न्ह्यःनिसें जीवनयागु सफुलिइ नां च्वया मतःपिं मनूत व पशुयात खनाः तसकं छक्क जुइ, छाय्धाःसा व पशु न्हापा दु, आः मदु, अले लिपा वइतिनि।