5 बुद्धि दुम्हय्सिनं ब्वःब्यूगु खँया नाला कायेगु मूर्खतय्गु म्ये न्यनेगु स्वयाः बांलाः।
धर्मीतय्सं जितः दायेमा, व जिगु निंतिं दया जुइ। इमिसं जितः ब्वः बीमा, व जिगु छ्यंया निंतिं चिकं जुइ। जिगु छेनं मयय्की मखु। अय्नं मभिंपिं मनूतय्सं याःगु ज्याखँया विरोधय् जिं प्रार्थना याना हे च्वने।
लँय् लँय् हे इमिसं जिगु खँ ल्हाना जुइ। अय्लाःगुलुतय्सं जितः ध्याचू नकाः म्ये हाला जुइ।
भिंगु सल्लाह मन्यंम्हय्सिनं दुःख सी माली, अले न्यंम्हय्सिनं सिरपाः कायेखनी।
न्वानाखँयात च्यूताः मतइपिं चीमि व मछालापुकाः च्वनेमाली। तर न्यंम्हय्सित हनाबना तइ।
मूर्खतय्सं सछिकः दाय्काः काइगु ज्ञान बुद्धि दुम्ह मनुखं छक्वः न्वायेवं काइ।
सःस्यूम्ह मनुखं ब्वःब्यूगु नं न्यनीगु न्हाय्पंया निंतिं लुँयागु तिसा स्वयाः मू वं।
पासां नुगलय् स्याकूसां ग्याये म्वाः, तर शत्रुया चुप्पा नं ग्यानापुसे च्वनी।
छाय्धाःसा इमिगु उजं मत खः, इमिगु न्वानाखँ जः खः, इमिसं ब्वःबियाः छं थःगु जीवन सुथां लाके फइ।
घमण्डीतय्त भिंकेत स्वये मते, वं छन्त हे घृणा याइ। तर बुद्धिमान मनूयात भिंकेत स्वल धाःसा वं छन्त हनाबना तइ।
बुद्धि दुम्हय्सिया वचनत फैजवाःया कथि थें खः, अले इमिसं मुंकाहःगु धापूत कथिइ तानातःगु नकिं थें खः, थुपिं वचनत गुगु छम्ह हे फैजवाःपाखें बियातःगु खः।
बुद्धि दुम्हय्सिया मन दुखं च्वनाच्वंगु छेँय् हे जुइ। अय्नं मूर्खया मन धाःसा मोजमज्जाया छेँ जुइ।
तःसलं हालीम्ह मूर्खम्ह शासकया वचन स्वयाः बुद्धि दुम्हय्सिया नम्र वचनयात वास्ता यायेगु बांलाइ।
जिं माया यानापिन्त कजय् नं याये, ब्वः नं बी, उकिं जिगु वचन बांलाक मानय् यायेमाः व पश्चाताप नं यायेमाः।