3 न्हिलीगु स्वयाः नुगः ख्वःगु हे बांलाः। छाय्धाःसा शोकया ख्वाः नुगःया निंतिं पाय्छि जू।
जितः सजाँय जुइ न्ह्यः जिं लँ द्वंकागु खः, तर आः जिं छिगु वचन पालन याना।
छिगु व्यवस्था सय्कागुलिं जितः दुःख जूगु जिगु लागि बां हे लात।
जिं थथे धया, “न्हिलीगु वेँ खँ खः। अले मोजमज्जा यानाः छु दइ?”
बुद्धि दुम्हय्सिया मन दुखं च्वनाच्वंगु छेँय् हे जुइ। अय्नं मूर्खया मन धाःसा मोजमज्जाया छेँ जुइ।
वं धाल, “हे दानिएल, छ परमेश्वरया लागिं तसकं तःजिम्ह खः, छ ग्याये मते, छन्त शान्ति दयेमा, बल्ला व साहसी जु।” वं उलि धायेवं हे जिके बल वल अले जिं धया, “हे जिमि प्रभु, छिं जितः बल बियादीगुलिं आः धयादिसँ।”
छिपिं नयेपित्याका च्वंपिं धन्यपिं खः, छाय्धाःसा छिमिसं लुधंके खनीतिनि। आः ख्वया च्वंपिं धन्यपिं खः, छाय्धाःसा छिपिं लय्ताये दइतिनि।
आः प्वाः जाय्क नया च्वंपिं, छिपिं गुलि अभागी, लिपा छिमिसं नयेखनी मखु। आः न्हिलाः च्वंपिं मनूत, छिपिं गुलि अभागी, लिपा छिमिसं दुःख फयेमाली, अले ख्वयेमाली।
छुं ई तक जक जिमिसं थन भचा जक दुःखकष्ट स्यूसां परमेश्वरं स्वर्गय् जिमित सदां दयाच्वनीगु आनन्द बियादी।