12 गथे धिबां रक्षा याइ, अथे हे बुद्धिं नं झीगु जीवनयात बचय् याइ। बुद्धिपाखें दइगु फाइदा थ्व हे खः।
छु छिं वयात, वया छेँयापिन्त व वयाके दुगु फुक्कयात बार तयाः रक्षा यानादियागु मदु ला? छिं वयागु फुक्क ज्याय् आशिष बियादीगु दु, अले देशन्यंक वयागु धन-सम्पत्ति अप्वयावंगु दु।
जितः दया यानादिसँ, हे परमेश्वर! जितः दया यानादिसँ! जि छिगु शरणय् वयागु दु। थ्व आपत चिलामवंतले जि छिगु पपूया किचलय् शरण कयाच्वने।
परमेश्वरं न्याय याइखुन्हु धनसम्पत्ति छुं ज्याख्यलय् दइ मखु, भिंगु ज्यां हे मृत्युपाखें बचय् याइ।
चीमिपिं मनूत थः जःलाखःलापाखें क्वह्यंकाः च्वनेमाली, तःमिपिं मनूतय् धाःसा यक्व पासापिं दइ।
छंगु दुग्यां व थुइकेगुलिं छन्त रक्षा याइ।
इमान्दार व वय्कःयागु खँ न्यनीपिन्त वय्कलं ग्वाहालि व रक्षा यानादी।
बुद्धियात ग्रहण याइपिनिगु निंतिं थ्व जीवनया सिमा खः। अले थ्वयात क्वातुक्क ज्वनातइपिं सदां लय्तायाच्वनी।
जितः लुइकीम्हय्सित जीवन दइ। अले परमप्रभु वलिसे लय्तायादी।
बुद्धिं छंगु जीवन ताहाकः यानाबी।
लसता हनेगु निंतिं भ्वय् ज्वरय् यायेगु याइ, अले दाखमद्यं जीवनय् आनन्द याइ। अले धिबां हे फुक्क ज्याखँ ज्यंकाबी।
जिं थ्व खनागु दु, गथे खिउँगु स्वयाः तुयुजः तसकं बांलाः, अथे हे मूर्खता स्वयाः बुद्धि हे बांला।
बुद्धिं बुद्धि दुम्ह मनूयात शहरया झिम्ह शासक स्वयाः तसकं बल्लाकाबी।
अनंलि जिं धया, “बल स्वयाः बुद्धि हे तःधं जू।” तर व चीमिम्ह मनूया बुद्धियात हेला यात, अले वयागु खँयात सुनानं वास्ता मयाः।
लडाइँया ल्वाभःत स्वयाः बुद्धि हे भिं जू, तर छम्ह पापीं यक्व भिंगु ज्यायात नाश याइ।
इमिसं जिगु सल्लाह मकासे मिश्रय् वनी, फारोया रक्षाया निंतिं ग्वाहालि फ्वनेत वनी। मिश्र देशय् शरण कायेत वनी।
थुपिं मनूत फय्पाखें शरण कायेगु थाय् अले ग्वःफय्पाखें सुपिलिगु थाय्, मरुभूमिइ लः दुगु खुसित व गंगु मरुभूमिइ तग्वःगु ल्वहंया किचः थें जुइ।
छिमिगु ईया निंतिं वय्कः बल्लाःगु जग व मुक्ति अले ज्ञान व बुद्धिया तसकं मू वंगु धुकू जुयादी। परमप्रभुया भय कायेगु हे धुकूया ताःचा खः।
वय्कःयागु उजं हे अनन्त जीवन खः धकाः जिं स्यू, उकिं जिं नवानागु खँ फुक्कं बाःनं धयादी थें हे नवानागु खः।”
छि छम्ह हे जक सत्य परमेश्वरयात व छिं छ्वयाहयादीम्ह येशू ख्रीष्टयात म्हसीकेगु हे अनन्त जीवन खः।
उपिं छिमिगु लागि चिधंगु खँ मखु। अय्नं छिमिगु जीवन हे खः। उपिंपाखें हे छिमिसं यर्दन छिनाः अधिकार यायेत वनाच्वंगु देशय् छिपिं यक्व म्वाइ।”
थुलि जक मखु, ख्रीष्ट येशू जिम्ह प्रभुयात म्हसीकेगु हे तःधंगु खँ खः धकाः थुइकाः जिं मेगु फुक्कं ज्यालगय् मजू धकाः ताय्का। वय्कःयागु हे निंतिं जिं फुक्कं त्वःता, अले वय्कःयात लुइके फयेमा धकाः जिं अज्याःगु फुक्कं ज्यालगय् मजू धकाः ताय्कागु दु।
“कंमां सिमातय्त धाल, ‘छिमिसं जितः धात्थें हे जुजु दय्के मास्ति वःसा जिगु किचलय् वा। मखुसा जिगु कचा-कचां मि पिहां वयाः लेबनानया देवदारुयात भस्म यानाबीमा।’