9 थःके दुगुलिइ लुधंकाच्वनेगु थःके मदुगुलिइ लोभ यायेगु स्वयाः बांला। थ्व नं सितिं वंगु खँ खः, अले थ्व ला फय्यात लिइगु थें जक खः।
जिगु पलाः मखुगु लँय् वंगु दुसा, जिगु मनं मिखाया इच्छा कथं याःगु दुसा, अथवा जिगु ल्हातय् दाग प्यपुनाच्वंगु दुसा,
थ्व संसारय् याःगु फुक्क ज्याखँ जिं खनागु दु। व फुक्कया छुं अर्थ मदु, फय्यात लिइगु थें जक खः।
अले जिं बुद्धि, वँय्सू व मूर्खता धयागु छु खः धकाः सीकेगु निंतिं उकिया बारे बिचाः याना। तर थ्व नं फय्यात लिइगु थें जक खः धकाः जिं सीकागु दु।
उपदेशकं धाइ, “सितिं वं, सितिं वं, फुक्क सितिं वं, अले फुक्क खँया छुं अर्थ मदु।”
हे ल्याय्म्हम्ह मनू, ल्याय्म्हबलय् हे लय्ताया च्वँ! छंगु नुगलय् थःगु ल्याय्म्हसूबलय् लय्तायाच्वने फयेमा। छंगु मिखां खंगुलिइ व छंगु नुगःया खँया ल्यूल्यू जु! तर बांलाक बिचाः या! परमेश्वरं थुपिं फुक्क खँया न्याय यानादी।
अनंलि जिगु ल्हातं यानागु फुक्क ज्याया बारे जिं बिचाः याना, जिं गुलि दुःखसिया उपिं ज्यात यानागु खः। थुपिं फुक्कया छुं अर्थ मदु, थ्व ला फय्यात लिइगु थें जक खः। थ्व संसारय् छुं नं फाइदा मदु।
अनंलि जिं थ्व नं खना कि फुक्क दुःखसिया ज्या यायेगु व फलिफाप धयागु हे मनूतय्सं थः जःलाखःलाया ईख याःगु कारण जक जुइगु खः। थ्व नं सितिं वंगु खँ खः, अले फय्यात लिइगु थें जक खः।
अनंलि जिं थ्व खँ थुल। परमेश्वरं बियादीगु थ्व चिहाकःगु जीवन दतले थ्व संसारय् नयेगु, त्वनेगु अले थःम्हं तसकं दुखसिया यानागु ज्याय् लुधंका च्वनेत कुतः यायेगु मनूतय्गु निंतिं भिं जुइ, छाय्धाःसा व हे इमिगु भाग खः।
परमेश्वरं सुं मनूतय्त धन-सम्पत्ति, बुँ व इज्जत बियादी, गुकिं यानाः इमित यःगु छुं हे मगाःमचाः जुइ मखु। तर परमेश्वरं इमित उपिं न्ह्यइपुकेत बियादी मखु। बरु मेम्ह हे मनूयात न्ह्यइपुकेत बियादी। थ्व नं सितिं वंगु व ग्यानापुगु खँ खः।
“यक्व न्हापा हे छं थःगु जुवा त्वःथुल, सिखःयात चफ्फुनाबिल, अले धाल, जिं छिगु सेवा याये मखुत। धात्थें फुक्क डाँडा डाँडाय् व फुक्क वाउँगु सिमाया क्वय् व वेश्या थें क्वछुल।