7 यक्व म्हगस म्हंकेगु व यक्व खँग्वःत सितिं वंगु खँ खः। अथे जुयाः परमेश्वरया भय कायेगु या।
पापीतलिसे नुगः मुइके मते, तर सदां परमप्रभुया भय कयाच्वँ।
फुक्क खँ न्यने धुंकल। खँया लिच्वः थ्व हे खः, परमेश्वरया भय का, अले वय्कःया आज्ञायात मानय् या, छाय्धाःसा मनूतय्सं यायेमाःगु ज्या थ्व हे खः।
जिं स्यू, परमेश्वरं छु यानादी व न्ह्याबलें दयाच्वनी। उकी झीसं छुं नं तनेगु व लिकाये फइ मखु। मनूतय्सं वय्कःया भय कायेमा धकाः थथे यानादीगु खः।
अले जिं थ्व संसारय् मेगु खँ नं खनागु दु। न्यायया पलेसा मभिंगु जुयाच्वंगु, धार्मिकताया पलेसा मभिंगु जुयाच्वंगु दु।
गथे यक्व धन्दां म्हगस खनी अथे हे यक्व खँ नवातकी मूर्ख खँ नं पिहां वइ।
छगूयात ज्वना तयेगु व मेगुयात मत्वःतेगु नितां बांला। सुनां परमेश्वरया भय काइ व मनू थुपिं फुक्क तच्वःगु खँपाखें अलग च्वनी।
अय्नं मभिंपिं मनूतय्सं मभिंगु ज्या याःसां अप्वः ई म्वाना हे च्वनी, अथे जूसां परमेश्वरया भय मानय् याइपिन्त व वय्कःया न्ह्यःने क्वमिलु जुइपिन्त भिं हे जुइ धकाः नं जिं स्यू।
तर मभिंपिन्सं परमेश्वरया भय मकाःगुलिं इमिगु भिं जुइ मखु अले इमिगु दिंत किचथें ताहाकः जुइ मखु।
थ्व संसारय् याःगु फुक्क ज्या यात जिं बांलाक ध्यान बियाः स्वयाबलय् थुपिं फुक्क खँ खनागु दु। मेपिन्त क्वत्यला थःगु हानि याइगु छगू ई दु।
“जिं छिमित धाये – छिमिसं ल्हाना जूगु म्वाःमदुगु छता छता खँया ल्याःचाः परमेश्वरं न्याय यानादीबलय् कयादी।