4 ख्वयेगु छगू ई दु, न्हिलीगु छगू ई दु। दुखं च्वनेगु छगू ई दु, प्याखं हुलेगु छगू ई दु।
अले सारां धाल, “परमेश्वरं जितः लसताः बियादिल। थ्व खँ न्यनीपिं सकलें जि नाप लय्ताइ।
परमप्रभुया सनू दाऊदया शहरय् थ्यनाः शाऊलया म्ह्याय् मीकलं झ्यालं खंकल। दाऊद जुजुयात परमप्रभुया न्ह्यःने तिंतिंन्हुयाः प्याखं हुलाच्वंगु खन, वं मनं मनं दाऊदयात घच्चाय् कथं स्वल।
जिगु दुःखयात छिं लसताया प्याखनय् हिलादिल। जिगु दुःखयात न्हंकाः छिं लसतां जाय्कादिल।
वय्कःया तं धयागु घौपलखया निंतिं जक खः, वय्कःया दया माया मसीतले दयाच्वनी। चच्छि ख्वये माःसां सुथय् ला जितः सुख दइ।
अले हारूनया तता मिरियम अगमवादिनीनं दम्फु काल। फुक्क मिसात नं दम्फु ज्वनाः प्याखं हुहुं वया ल्यूल्यू वल।
ल्वहंचा वांछ्वयेगु छगू ई दु, उपिं मुंकेगु छगू ई दु। घय्पुइगु छगू ई दु, छुतय् जुइगु छगू ई दु।
ई बांलाइबलय् लय्ताया च्वँ तर ई बांमलाइबलय् बिचाः या छाय्धाःसा परमेश्वरं थुपिं नितां दय्कादीगु खः। अथे जुयाः मनूतय्सं थःपिनीगु निंतिं लिपा जुइगु खँ सीकाकाये फइ मखु।
छिमि परमेश्वरं धयादी, जिमि प्रजायात सान्त्वना, सान्त्वना।
यरूशलेमया मनूतय्त साहस ब्यु। इमित धा, इमिसं ताःइलंनिसें सास्ती नयावयाच्वंगु दु। आः इमिगु पाप क्षमा जूगु दु, इमिगु पापया लागिं जिं इमित पूरा सजाँय बियागु दु।
“‘जिमिसं बाँसुरी पुयाः नं छिपिं प्याखं मल्हू, जिमिसं सी बाजं थानाः नं छिपिं मख्वः।’
वय्कलं इमित लिसः बियादिल – “जिलाजं जुइम्हनापं दतले जन्त वःपिन्सं नुगः मछिंकी ला? अय्नं छन्हु ब्याहा याइम्ह मनूयात लिगनाः यनीतिनि। अले जक इपिं अपसं च्वनी।
वयात परमप्रभुं तसकं माया यानादीगु खनाः वया थःलाःपिं व जःलाखःलापिं फुक्कं लय्ताल।
लय्ताय्त च्वंपिं नाप छिपिं नं लय्ता। अले ख्वया च्वंपिं नाप छिपिं नं ख्व।
छिमित नुगलय् स्याकेगु ज्या परमेश्वरं हे यानादीगुलिं व छिमिसं पश्चाताप याःगुलिं छिमित मुक्ति दत, उकिं छिमिसं दुःख ताये माःगु मदु। अय्नं थ्व संसारं ब्यूगु पश्चातापं मनूतय्त स्याइ।
छिपिं नुगः मछिंकाः ख्व, पिच्याना हा। छिमिगु न्हिगु सः ख्वःसलय् हिलावनेमा, अले छिमिगु लसता दुःखय् हिलावनेमा।