1 फुक्क खँया निंतिं ई दु, अले आकाशया क्वय् जुइगु फुक्क ज्याखँया छगू ई दु।
तर एलीशां धाल, “व मनू रथं क्वहां वयाः छन्त नापलाः वःबलय् जिगु आत्मा छनापं मदु धकाः ला? थ्व धिबा, वसः, जैतून व दाखक्यब, दास दासी, फइ व सा द्वहं कायेगु ई मखु।
तर आपत जूबलय् वं परमप्रभु थः परमेश्वरयाके ग्वाहालि फ्वन, अले व वया पुर्खातय् परमेश्वरया न्ह्यःने क्वमिलु जुल।
माःगु इलय् माःगु लिसः बीबलय् मनूत गुलि लय्ताइ।
न्हापां थःगु बुँज्या निं सिधय्कि, अले थःगु नसात्वँसाया व्यवस्थाया, अले जक छेँ दनेगु ज्या या।
आकाशया क्वय् छु छु याइ उपिं फुक्कं ज्ञानपाखें माला स्वयेगु जिं थःगु नुगलय् पक्का याना। गुलि तःधंगु बोझ परमेश्वरं मनूतय्त तयाब्यूगु दु।
अथे जुयाः जिं थःगु जीवनयात घृणा याना, छाय्धाःसा थ्व संसारय् ज्या यायेगु तसकं थाकुगु खँ खः। थ्व फुक्कया छुं अर्थ मदु, थ्व फय्यात लिइगु थें जक खः।
दाखमद्य त्वनाः वा मूर्ख खँयात घय्पुनाः जिं थःत लय्ताय्केगु कुतः याना। अझ नं जिगु मनयात बुद्धिं न्ह्यज्याका यंकाच्वंगु खः। आकाशया क्वय् चिहाकःगु जीवनय् सुं मनूया निंतिं बांलाःगु खँ छु खः धकाः सीकेगु जिं इच्छा याना।
जिं थःगु मनय् बिचाः याना, “परमेश्वरं धर्मी व मभिंपिं निम्हय्सित नं फैसला यानादी, छाय्धाःसा फुक्क ज्याखँया थःगु हे ई दइ, अले फुक्क ज्याया ई दु।”
ई बांलाइबलय् लय्ताया च्वँ तर ई बांमलाइबलय् बिचाः या छाय्धाःसा परमेश्वरं थुपिं नितां दय्कादीगु खः। अथे जुयाः मनूतय्सं थःपिनीगु निंतिं लिपा जुइगु खँ सीकाकाये फइ मखु।
अन इमिसं तःसलं धाइ, ‘मिश्रया जुजु फारो तःधंगु सः जक खः। वं ला थःगु मौका तंकूगु दु।’
अथे हे सुथय् आकाश खिउँसे च्वन कि छिमिसं ‘ग्वःफय् वइ’ धकाः धाइ। छिमिसं आकाशयात स्वयाः थौंयागु दिं गथे जुइ धकाः धायेफु धाःसा थ्व ईयागु चिं जक थुइका कायेमफु ला?