नहेम्याहं इमित धाल, “आः छेँ वनाः भिंगु नसा व साःगु दाखमद्यनापं भ्वय् न हुँ। थःगु निंतिं भ्वय् ज्वरय् याये मफुपिन्त नं ब्व छ्वयाब्यु। थौंया दिं झी प्रभुया निंतिं पवित्र जू। नुगः मछिंके मते, परमप्रभुयागु लसता हे छिमिगु बल खः।”
अन हे छिमि काय् म्ह्याय्पिन्सं, च्यःभ्वातिंत व छिमि शहरय् च्वनाच्वंपिं थःगु ब्व व सर्बय मदुपिं लेवीया सन्तानतय्सं परमप्रभु छिमि परमेश्वरयागु न्ह्यःने लसता हँ।