4 अले छं मनूतय्त थथे धकाः आज्ञा ब्यु, ‘छिपिं सेइरय् च्वनिपिं एसावया सन्तान, थः हे दाजुकिजापिनिगु देश जुयाः वनेत्यंगु दु। इपिं छिपिं खनाः ग्याइ। अथे जुयाः बांलाक होश या।
परमप्रभुं वयात लिसः बियादिल, “छंगु प्वाथय् निगू जाति दु। इपिं बूसांनिसें हे अलग जुयाः बुइ। चीधीम्ह तःधीम्ह स्वयाः बल्लाइ। तःधीम्हय्स्यां चीधीम्हय्सिगु सेवा याइ।”
उकिं एदोम धाःम्ह एसाव पहाडय् लाःगु सेइर देशय् वनाः च्वन।
एदोमयापिं नायःत तसकं ग्याइ, मोआबयापिं थकालित थुरथुर खाइ। कनानयापिं फुक्क मनूतय् नुगलय् ध्यांग्रा थाइ,
ग्याःभय इमिथाय् वइ। हे प्रभु, छिकपिनि मनूत, छिं त्वःतकादीपिं मनूत पुलाः मवंतले छिगु ल्हाःया बलं इपिं ल्वहं थें मसंसे च्वनी।
छिपिं नं मनूतय्गु न्ह्यःने थथे हे थिनाच्वने फयेमाः। अले जक छिमिसं याःगु बाबांलाःगु ज्याखँ मनूतय्सं खनी, अले स्वर्गय् च्वनादीम्ह परमेश्वर बाःयात इमिसं तःधंकी।
अले वय्कलं फुक्कसित धयादिल – “होश या, छुं नं लोभ लालच यायेगु बानी याये मते, छाय्धाःसा यक्व धनसम्पत्ति दयेवं जक धात्थेंगु जीवन दइगु मखु।”
उकिं गथे यानाः जुइमाःगु खः बांलाक होश या। मूर्खत थें मखु, बुद्धि दुपिं थें जु।
“छिपिं थ्व पर्वत देशया सिथं सिथं चाचाःहिलाच्वंगु यक्व दिं दये धुंकल। आः फहिलाः उत्तरपाखे हुँ।
एदोमीतय्त धाःसा क्वह्यंके मते। इपिं छिमि दाजुकिजा खः। सुं मिश्रीयात नं क्वह्यंके मते। छाय्धाःसा छिपिं परदेशी जुयाः इमिगु देशय् न्हापा च्वनाच्वंगु खः।
उकिं छिपिं दोष मदुपिं व स्वजापिं जुयाः पापी व मभिंगु मनूतय्गु पुचलय् छुं हे ख्वं मदय्क परमेश्वरया मस्त जुयाच्वँ। नगुतय्सं आकाशय् झल्ल थीकू थें छिपिं नं इमिगु पुचलय् थिना च्वँ।
विश्वासी मखुपिंलिसे खँ ल्हायेबलय् छिमिसं बांलाक बिचाः यानाः नवा। अले इमित भिंगु खँ न्यंकेगु मौका त्वःफिके मते।