17 ‘थुपिं ततःधिकःपिं प्यम्ह जन्तु पृथ्वीइ पलिस्था जुइगु प्यंगू राज्य खः।
जीवनय् थःत यःगु फुक्क खँ धायेफु धकाः जुइपिं मनूतपाखें जितः बचय् यानादिसँ। इमिगु लागिं छिं मुंकातयादीगु दुःखं इमित सजाँय बियादिसँ। अज्याःगु सजाँय इमि सन्तान तकयात यक्व दयेमा, अले इमि छय्-छुइपिनिगु लागिं नं छुं ल्यनेमा।
अन दनाच्वंपिं मध्ये जि छम्हय्सिथाय् वनाः थुपिं फुक्क खँया अर्थ न्यना। वं थथे धयाः जितः अर्थ कन।
लिपतय् दक्व शक्ति दुम्ह परमेश्वरया पवित्र मनूतय्त राज्य दइ। उकी इमिसं सदां सदांया लागि अधिकार याइ।’
वय्कलं लिसः बियादिल – “जिगु राज्य थ्व संसारयागु थें मखु। जिगु राज्य थ्व संसारयागु थें खःसा जिमि चेलातय्सं ल्वानाः जितः यहूदीतय् नायःतय्गु ल्हातं बचय् याइगु खः। जिगु राज्य थनयागु थें मखु।”
अले जिं झिपु नेकू व न्हय्गः छ्यं दुम्ह पशु समुद्रं पिहां वयाच्वंगु खना। वयागु नेकू पतिकं श्रीपेच दु। वयागु छ्यं पतिकं परमेश्वरयात सराः बीगु नां च्वयातःगु दु।
जिं हानं पृथ्वीं पिहां वयाच्वंम्ह छम्ह मेम्ह पशुयात खना। चीधिकःम्ह भ्याःचायागु थें वयाके निपु नेकू दु। वं नवाःगु अजिङ्गरं नवाःगु थें च्वं।