1 बेलसजर बेबिलोनयाम्ह जुजु जूगु न्हापांगु दँय्, चान्हय् दानिएलं म्हगस व दर्शन खन। वं व म्हगसया मू खँ च्वल।
थथे जूगुयां छुं ई लिपा परमप्रभुं अब्रामयात दर्शन बियाः थथे धयादिल, “ग्याये मते अब्राम। जिं छन्त बचय् याये। जिं छन्त तःधंगु सिरपाः बी।”
चान्हय् परमेश्वरं वयात दर्शन बियाः धयादिल, “याकूब, याकूब।” अले वं धाल, “जि थन दु।”
चान्हय्सियागु चितासू मब्यूगु म्हगसय् मनूत स्याक्क न्ह्यः वय्काच्वंबलय्,
आः हुँ, वइतिनिगु ईया निंतिं सदां साक्षी जुइमा धकाः इमिगु निंतिं छगू ग्वरलय्, छगू सफूया थूलय् व च्व।
परमप्रभुं जितः धयादिल, “तःपागु ग्वरः छपा का अले उकी हंचां कियाः ‘महेर-शालल-हाज-बज’ धकाः च्व।”
सुं अगमवक्तां म्हगस खंगु दुसा वं वयागु म्हगस कनेमा, तर सुयाके जिगु वचन दु वं जिगु वचन खःकथं कनेमा। जि, परमप्रभुं धाये, छ्वालिनापं छ्वयागु छु स्वापु?
वयागु थःगु जाति पतन जुइगु ई मवतले थ्व फुक्क जातिं वयागु, वया काय्यागु व वया छय्यागु सेवा याइ। अनंलि यक्व जाति व ततःधंपिं जुजुपिन्सं वयात थःगु बसय् तइ।
अले यर्मियां मेगु छथू भ्वँ हयाः नेरियाहया काय् च्वमि बारूकयात बिल। वं यहूदायाम्ह जुजु यहोयाकीमं छ्वय्काब्यूगु भ्वंया थूयागु फुक्क वचन यर्मियाया म्हुतुं न्यँन्यं उकी च्वल। उपिं वचनय् उपिं वचन थें ज्याःगु मेमेगु वचन नं तन।
उकिं यर्मियां नेरियाहया काय् बारूकयात सःतल अले बारूकं परमप्रभुं यर्मियायात धयादीगु फुक्क खँ यर्मियायागु म्हुतुं न्यनाः भ्वँतय् च्वल।
स्विगूगु दँया प्यंगूगु लाया न्यान्हु दुखुन्हु जि यहूदां ज्वनाहःपिंनापं कबार खुसिया सिथय् दुबलय् स्वर्ग चाल अले जिं परमेश्वरया दर्शनत खना।
दर्शनय् परमेश्वरं जितः इस्राएल देशय् यंकादिल, अले अन छगू तसकं तःजाःगु पर्वतय् तयादिल। उकिया दच्छिनपाखे जिं शहरय् थें यक्व छेँ खना।
परमेश्वरं थुपिं प्यम्ह ल्याय्म्हतय्त फुक्क कथंया साहित्य थुइके फुपिं व बुद्धिया खँ सीके फुपिं यानादिल। दानिएलयात वय्कलं फुक्क कथंया दर्शन व म्हगसयागु खँ बांलाक थुइकेगु ज्ञान नं बियादिल।
नबूकदनेसर जुजु जूगु निगूगु दँय् वं छगू म्हगस खन। वयात तसकं धन्दा जुल व द्यने मफुत।
जुजुं दानिएलयात धाल, “जिं खनागु म्हगस छु खः? अले उकिया अर्थ छं धायेफु ला?” (दानिएलया नां बेलतसजर नं खः)
“लासाय् ग्वारातुला च्वनाबलय् आकाझाकां जिं दर्शनय् स्वर्गं छम्ह पवित्रम्ह पिवाः स्वर्गदूत वयाच्वंगु खना।
आकाझाकां छगू म्हगस खनाः जि ग्यात। जि थःगु लासाय् ग्वारातुला च्वनाबलय् जिगु मनय् वःगु बिचाः व जिं खनागु दर्शनं जितः ख्यात।
बेलसजर जुजुं थः द्वःछिम्ह भारदारतय्गु लागि छगू तःधंगु भ्वय् न्याय्कल। इपिं लिसे वं दाखमद्य त्वन।
“हे बेलसजर, छःपिं वय्कःया थासय् जुजु जूम्ह खः। थ्व फुक्क खँ छःपिन्सं स्यूसां छःपिनिगु मन क्वमिलु मजू।
उखुन्हु चान्हय् बेबिलोनीतय् जुजु बेलसजरयात स्यात।
“चान्हय्यागु जिगु दर्शनय् जिं मनूया काय् थें च्वंम्ह सुं छम्ह आकाशया सुपाँय्नापं झायाच्वंगु खना। अले वय्कः न्ह्याबलें म्वानाच्वनादीम्हय्सिया थ्यन अले इमिसं वय्कःयात वय्कःया न्ह्यःने हल।
“जि दानिएलयात छु याये छु याये जुल। जिं खनागु दर्शनं जिगु नुगः भाराभारा मिन।
“लिपा चान्हय् दर्शनय्, जिं प्यम्हम्ह जन्तु खना। व तसकं बल्लाः व ग्यानापुसे च्वं। वयागु नँयागु वां शिकारयात कुचा कुचा याइगु अले नइगु, ल्यं दुगुयात धाःसा वं तुतिं न्हुत्तुन्हुइगु। मेपिं स्वम्ह जन्तु स्वयाः व पाः, वयाके झिपु नेकू दु।
बेलसजर जुजु जूगु स्वंगूगु दँय्, जि दानिएलं हानं मेगु छगू दर्शन खना।
“वया लिपा जिं जिगु आत्मां फुक्क मनूतय्त जाय्काबी। अले छिमि काय् म्ह्याय्पिन्सं अगमवाणी नवाइ। छिमि बुरापिं मनूतय्सं म्हगस खनी। अले छिमि ल्याय्म्ह मनूतय्सं दर्शन खनी।
धात्थें हे परमप्रभु परमेश्वरं थः दास अगमवक्तातय्त थःगु योजना मक्यंसे छुं नं यानादी मखु।
अले परमप्रभुं जिगु लिसलय् धयादिल, “जिं धयागु खँ पौलय् बांलाक च्व, बुखँ हइपिन्सं थ्व खँ बांलाक ब्वने खनी।
वय्कलं धयादिल, “जिगु खँ न्यँ! “छिमिगु दथुइ सुं अगमवक्ता दुसा अले जिं थःत वयात दर्शनय् क्यनेगु जिं व नाप म्हगसय् खँ ल्हायेगु।
न्हापा न्हापा जूगु च्वयातःगु फुक्क खँ झीत स्यनेत खः। धर्मशास्त्रय् च्वयातःगुपाखें ग्वाहालि कयाः सह यानाच्वन धाःसा झीत आशा दइ।
फुइँ यानाः भिं जुइ मखु धकाः सीक सीकं नं जिं फुइँ याये माल। प्रभुं जितः क्यनादीगु दर्शन जिं आः कने।
“आः छं खंगु, जुयाच्वंगु खँ, अले लिपा जुइतिनिगु खँ फुक्कं च्व।
थथे न्हय्कः नँ न्याये थें सः वये धुंकाः जिं च्वय् त्यनाबलय् स्वर्गं थथे धयाहःगु सः ताल – “न्हय्कः नँ न्याः थें वःगु सःयागु खँ सुयातं कने मते, अले च्वये नं मते।”