30 वं धाल, “छु थ्व जिं थःगु नां व महिमाया लागि जिगु बलं राजधानी दय्काःगु तःधंगु बेबिलोन मखु ला?”
वं थःगु राज्ययात दक्वसिबय् न्हापां बेबिलोन, एरेक, अक्कद व कल्नेहंनिसें न्ह्याकल। थ्व फुक्क शिनार देशय् लाः।
सछि व चयन्हु तक जुजुं थःगु राज्ययागु झःझः धाःगु तःजिगु सम्पत्ति व वैभव क्यन।
जिं दुनुगलंनिसें परमप्रभुया प्रशंसा याये। हे परमप्रभु, जिमि परमेश्वर, छि तसकं तःधंम्ह खः, महिमा व गौरवं छि झःझः धयाच्वंगु दु।
सम्पत्ति दयाः नं दुग्यां मदुपिं मनूत पशुत थें सिनावनी!
इमिसं मेपिन्त हेस्याना जुइ, अले मभिंगु खँ ल्हाना जुइ इमिसं घमण्ड याना जुइ, अले मेपिन्त क्वह्यंकाजुइ।
अप्वः घमण्ड याना जुल कि न्हाय् भुइकेमाली। क्वमिलुपिन्के बुद्धि दइ।
अप्वः घमण्डयात कि नाश जुइ, तःधंछुया जुल कि क्वःदली।
घमण्डं मनूतय्त पतन यानाबी। क्वमिलु जुयाः जुइपिन्सं हनाबना काइ।
बेबिलोन छगू तसकं बांलाःगु राज्य खः। अन च्वंपिं मनूतय्सं उकी हे गर्व याइ। तर परमेश्वरं सदोम व गमोरायात थें उकियात नाश यानादी।
वलिसें खँ ल्हा, अले वयात थथे धा, ‘परमप्रभु परमेश्वरं थथे धयादी – “‘हे मिश्र देशयाम्ह जुजु फारो, जि छंगु विरोधय् दु, थःगु खुसिचातय्गु दथुइ च्वनाच्वनीम्ह छ तःधीम्ह लखय् च्वनीम्ह जन्तु, छं थथे धाःगु दु, “निल खुसि जिगु हे खः, व जिगु निंतिं दय्कागु खः।”
जुजुं थथे धयाच्वंबलय् हे स्वर्गं छगू थज्याःगु सः वल, “नबूकदनेसर जुजु, छंगु निम्ति छगू आज्ञा दु। छंगु राज्य छंकेनं लाकाकाःगु दु।
अले इपिं ग्वःफय् थें तसकं ब्वाँय् वइ, वनी। इपिं दोषी मनूत खः, इमिगु बल हे इमि द्यः खः।”
सुनां थःत थःम्हं तःधंकी व चिधनी। अले सुनां थःत थःम्हं चिधं ताय्की व तःधनी।”
भ्वय् सःतूम्हय्सिनं छिकपिन्त थथे धाइ – ‘अनयात थाय् त्वःतादिसँ।’ अले छिकपिं मछालाः क्वय् च्वंवने माली।
अय्जूगुलिं छिमिसं नःसां त्वंसां न्ह्यागु याःसां परमेश्वरया महिमाया निंतिं या।
क्वकालिपिं मनूतय्सं थकालिपिं मनूतय्त मानय् यायेमाः। थथःम्हं तुं तःधं जुया जुइगु बांमलाः। अय्जूगुलिं ग्वाहालि याये माःपिन्त छिमिसं ग्वाहालि या। थ्व हे खँ धर्मशास्त्रय् नं थथे च्वयातःगु दु – “परमेश्वरं तःधंछुना जुइपिनिगु विरोध यानादी, क्वमिलुपिन्त धाःसा दया यानादी।”
वयागु ल्यूल्यू वःम्ह मेम्ह स्वर्गदूतं थथे धाल – “नाश जुल, तःधंगु शहर बेबिलोन नाश जुल। थःम्हं याःगु बांमलाःगु ज्या मेमेगु देशयापिं मनूतय्त नं याकेब्यूम्ह थ्व हे शहर खः।”
तःधंगु शहर स्वकू दला वन। देश देशय् च्वंगु शहर फुक्कं दुनावन। अले परमेश्वरं तःधंगु बेबिलोन शहरयात लुमंकादिल। अले वय्कःयागु ग्यानापुसे च्वंगु तंयागु ख्वल्चा वयात त्वनेत बियादिल।
वयागु कपालय् गुप्त अर्थ दुगु नां च्वयातःगु दु – “तःधंगु बेबिलोन, वेश्यातय् मां, अले पृथ्वीइ घच्चायापुसे च्वंगु ज्याखँ यानाजुइपिनि मां।”
वयात जूगु आपत बिपत खनाः ग्यानाः इमिसं तापाकं दनाः थथे धाइ – “धिक्कार, धिक्कार तसकं तःधंगु शहर! तसकं बल्लाःगु शहर बेबिलोन! घौछिं हे छं सजाँय फये माल।”
अले छम्ह तसकं बल्लाःम्ह स्वर्गदूतं तसकं तःग्वःगु घःल्वहं थें ज्याःगु छगः ल्वहं कयाः समुद्रय् वान्छ्वया हल। अले थथे धाल – “थुकथं हे तःधंगु बेबिलोन शहर नचुक वांछ्वइ। अले गुबलें हे वयात लुइके फइ मखु।