11 व सिमा बल्लाः व तःमा जुल अले उकिया च्वकां आकाश थिल। संसारया न्ह्याथासं नं व सिमा खने दु।
अले इमिसं धाल, “आः छगू शहर दय्के, अले स्वर्ग तक थ्यनीगु धरहरा दय्काः झीगु नां तये। थुकथं झी पृथ्वी न्यंक छ्यालब्याल जुइ मखु।”
अले दकलय् ग्यानापुपिं विदेशी जातितय्सं वयात पालाः त्वःताबिल। उकिया कचामचा पहाडत व फुक्क ब्यासिइ क्वःदल। उकिया कचात त्वदुलाः देशयागु फुक्क खुसिचाय् लानाच्वन। पृथ्वीया फुक्क जातित उकिया किचलं पिहां वल, अले उकियात त्वःताबिल।
थुकथं ख्यलय् च्वंगु फुक्क सिमात मध्ये व दकलय् तज्जाःगु सिमा जुल। लः यक्व दुगुलिं उकिया यक्व कचामचा दत, उपिं तःमा जुयाः न्यनावन।
“हे कफर्नहुमय् च्वंपिं मनूत, छिमित छु स्वर्गय् थत यनी धयाच्वनागु ला? छिमित ला नरकय् क्वफाइ। छिमिथाय् याःगु अजू चायापुगु ज्याखँ सदोमय् याःगु जूसा आः तक नं सदोम दयाच्वनीगु जुइ।
न्यँ, हे इस्राएल, छिपिं स्वयाः ततःधंगु व बल्लाःगु जातित अले ततःजाःगु व आकाश थ्यंक पखाः ग्वयातःगु ततःधंगु शहर त्याका कायेत छिपिं यर्दनया उखे वनेत्यंगु दु।