23 थुकथं स्वम्ह चिनातःपिं मनूत ह्वाना ह्वाना च्यानाच्वंगु मिया भट्टीइ दुने लात।
उकिं इमिसं यर्मियायात यंकाः पिवाःत च्वनीगु चुकय् दुगु जुजुया काय् मल्कियाहया तुंथिइ क्वफानाबिल। इमिसं यर्मियायात खिपःया ग्वाहालिं तुंथिइ क्वफात। उगु तुंथिइ लः मदु, ध्याचः हे ध्याचः जक दु। यर्मिया ध्याचलय् तुन।
भिं मनूतय्त यक्व दुःख वयेफु, अय्नं परमप्रभुं इपिं फुक्कसित फुक्क दुःखं उद्धार यानादी।
छुं ई तक जक जिमिसं थन भचा जक दुःखकष्ट स्यूसां परमेश्वरं स्वर्गय् जिमित सदां दयाच्वनीगु आनन्द बियादी।
ह्वाना ह्वाना च्यानाच्वंगु मिं नं इमित छुं याये मफुत। तरवारं पालाः स्यायेत्यंबलय् नं इपिं बचय् जुल। बमलाःपिं इपिं, आः तसकं बल्लाना वल। भचा मग्यासे ल्वानाः इमिसं पिनें वःपिं शत्रुतय्त बिसिका छ्वत।
छ तःजाःगु लखं जुयाः वनीबलय् जि छनापं हे दइ। छ खुसि जुयाः वनीबलय् उकिं छन्त त्वपुइ मखु। छ मिं जुयाः वनीबलय् उकिं छन्त थिइ मखु। उकिया मि जलं छन्त छ्वय्की मखु।
मू हाकिमं इमित न्हूगु नां तयाबिल – दानिएलयात बेलतसजर, हनन्याहयात शद्रक, मीशाएलयात मेशक व अजर्याहयात अबेद्नगो।
जुजु नबूकदनेसर अजू चायाः जुरुक्क दनाः थःत सल्लाहबीपिं मनूतय्त न्यन, “छु झीसं स्वम्हय्सित जक चिनाः मिइ वांछ्वयागु मखु ला?” इमिसं लिसः बिल, “खः, महाराज।”