23 हे जिमि पुर्खातय् परमेश्वर, जिं छितः सुभाय् बियाः तःधंके, जिं छितः हनाबना याये। छिं हे जितः बल व बुद्धि बियादीगु दु। छिं जिमित प्रार्थनाया लिसः बियादीगु दु। अले छिं जुजुयागु म्हगस क्यनादिल।”
अले परमप्रभुं मतिइ तयादिल, “जिं यायेत्यनागु ज्या अब्राहामयात मसीक याये ला?
अब्राहामया परमेश्वर गुम्हय्सिया न्ह्यःने जिमि बाः इसहाक ग्यानादी जिलिसें मदुगु जूसा छिं जितः धात्थें हे खालि ल्हातिं लिछ्वयाहइगु खः। परमेश्वरं जिगु दुःख व ज्या खनादिल, उकिं म्हिगः चान्हय् छितः ब्वःबियादिल।”
बलि बीगु इलय् एलिया अगमवक्तां न्ह्यःने वनाः प्रार्थना यात, “हे परमप्रभु परमेश्वर, अब्राहाम, इसहाक व याकूबया परमेश्वर, इस्राएलय् छि हे परमेश्वर खः धकाः थौं क्यनादिसँ। जि छिकपिनि दास खः, जिं थ्व फुक्क छिं धयादीगु थें हे यानागु खः।
परमप्रभु झी परमेश्वर, झी पुर्खातनापं च्वनादीगु थें झीपिंलिसें नं च्वनादीमा। वय्कलं झीत त्वःतामदीमा।
अले दाऊद जुजुं सकल मनूतय् न्ह्यःने परमप्रभुया प्रशंसा यात। वं धाल, परमप्रभु जिमि पुर्खा इस्राएलया परमेश्वर, छिगु प्रशंसा न्ह्याबलें जुयाच्वनेमा।
आः हे जिमि परमेश्वर, जिमिसं छितः सुभाय् देछाय्, अले छिगु महिमां जाःगु नांया प्रशंसा याये।
थथे धाल, “हे जिमि पुर्खातय् परमप्रभु परमेश्वर, छि हे जक स्वर्गय् च्वनादीम्ह परमेश्वर खः, छि पृथ्वीया फुक्क देशयाम्ह शासक खः। छि शक्ति दुम्ह व बल दुम्ह खः। सुनानं छितः बुके फइ मखु।
वं मनंतुंगु फुक्कं छिं पूवंकादीगु दु। वं फ्वंगु छुं नं छिं मब्यू धयागु मदु।
वं छिके जीवन फ्वन, अले छिं वयात जीवन बियादिल, छिं वयात ताःहकःगु आयु व गुबलें मफुइगु जीवन बियादिल।
परमप्रभुया ग्याःभय काइपिन्त वय्कलं थः पासा थें यानादी, अले वय्कलं इमित बाचायागु खँ कनादी।
परमेश्वरयात सुभाय्या बलि छा, अले दकलय् तःधंम्हय्सिगु लागि थःगु भाकल पूवंकि!
परमेश्वरं हानं मोशायात धयादिल, “इस्राएलीतय्त धा, ‘परमप्रभु छिमि पुर्खाया परमेश्वर आर्थात अब्राहाम, इसहाक, याकूबया परमेश्वरं जितः छिमिथाय् छ्वयाहःगु खः।’ “न्ह्याबलेंया निंतिं जिगु नां थ्व हे खः। जिगु थ्व हे नामं जितः छिमिसं पुस्तां पुस्ता तक लुमंकेगु याइ।
बुद्धिमानतय्सं बल्लाःपिं मनूतय्गु शहरय् हय्काइ, अले इमिसं भलसा कयातःगु किल्ला थुनाबी।
बुद्धिमानम्ह मनू बल्लाःम्ह मनू स्वयाः शक्तिशाली जुइ। बल स्वयाः बुद्धि तःधं।
सल्लाह व क्वःछीगु ज्या जिगुपाखें हे जुइ। दुग्यां व शक्ति जिगु हे खः।
बुद्धिं बुद्धि दुम्ह मनूयात शहरया झिम्ह शासक स्वयाः तसकं बल्लाकाबी।
अनंलि जिं धया, “बल स्वयाः बुद्धि हे तःधं जू।” तर व चीमिम्ह मनूया बुद्धियात हेला यात, अले वयागु खँयात सुनानं वास्ता मयाः।
लडाइँया ल्वाभःत स्वयाः बुद्धि हे भिं जू, तर छम्ह पापीं यक्व भिंगु ज्यायात नाश याइ।
व दिंखुन्हु छिमिसं थथे धाइ, “हे परमप्रभु, जिं छिगु प्रशंसा याये! छि जिनापं तंचायादीगु दु, अय्नं आः छिगु तं क्वलाय् धुंकूगु दु अले छिं जितः सान्त्वना बियादीगु दु।
‘जितः प्रार्थना या, अले जिं छन्त लिसः बी। छं मस्यूगु ततःधंगु व गुप्ति खँ जिं छन्त कने।’
परमेश्वरं थुपिं प्यम्ह ल्याय्म्हतय्त फुक्क कथंया साहित्य थुइके फुपिं व बुद्धिया खँ सीके फुपिं यानादिल। दानिएलयात वय्कलं फुक्क कथंया दर्शन व म्हगसयागु खँ बांलाक थुइकेगु ज्ञान नं बियादिल।
बेबिलोनयापिं मेपिं ज्ञान दुपिं मनूतलिसें झीपिं नं सीम्वालेमा धकाः स्वर्गयाम्ह परमेश्वरयात दया यानाः व म्हगसया सुलाच्वंगु खँया अर्थ झीत उलाक्यनादिसँ धकाः प्रार्थना यायेत वं थः पासापिन्त इनाप यात।
धात्थें हे परमप्रभु परमेश्वरं थः दास अगमवक्तातय्त थःगु योजना मक्यंसे छुं नं यानादी मखु।
अबलय् येशूं धयादिल – “हे परमेश्वर बाः, स्वर्ग व पृथ्वीया प्रभु, जिं छितः सुभाय् बी, छाय्धाःसा छिं थ्व खँ सःस्यू व थू धाइपिन्त न्यंका मदिसे छुं मस्यूपिं मस्तय्त न्यंकादिल।
अबलय् हे पवित्र आत्मां जायाः वय्कलं लय्तायाः धयादिल – “हे परमेश्वर बाः, स्वर्ग व पृथ्वीया प्रभु, जिं छितः सुभाय् बी, छाय्धाःसा छिं थ्व खँ सःस्यू व थू धाइपिन्त न्यंका मदिसे छुं मस्यूपिं मस्तय्त न्यंकादिल। धात्थें हे खः बाः, छितः थ्व हे भिं ताल।”
अले इमिसं ल्वहं चीकल। वय्कलं च्वय् स्वयाः धयादिल – “बाः, जिं छितः सुभाय् बी। जिगु खँ छिं न्यनादीगु दु।
आवंनिसें जिं छिमित दास धकाः धाये मखुत, छाय्धाःसा मालिकं याःगु ज्याखँ दासं सी मखु। जिं छिमित जिमि पासापिं धकाः धयागुलिं बाःनं जितः धयादिक्व खँ जिं छिमित धयागु दु।
थ्व सफुलिइ च्वयातःगु खँ परमेश्वरं येशू ख्रीष्टयात क्यनादीगु खँ खः। थः दासतय्सं छु जुइतिनि धयागु खँ थुइके फयेमा धकाः परमेश्वरं येशू ख्रीष्टयात क्यनादीगु खः। येशूं थ्व खँ क्यनेत छम्ह स्वर्गदूतयात यूहन्नायाथाय् छ्वयादिल।
अले छम्ह थकालिं जितः धाल – “ख्वय् मते, यहूदा कुलयाम्ह सिंह, दाऊदया तःधंम्ह सन्तानं थ्व भ्वंथू फ्यनेत व थुकी च्वंगु न्हय्गू छाप प्वलेत त्याकाः वये धुंकल।”