6 उपिं मध्ये छम्हय्सिनं खुसिया लःया च्वय् दनाच्वंम्ह सुति वसः फिनातःम्ह स्वर्गदूतयात न्यन, “थुपिं अजू चायापुगु खँ पूवनेत गुलि ई माली?”
आः अजू चायापुगु चिं नं खने मन्त अगमवक्तात नं छम्ह हे मन्त। थथे गुबलय् तक जुयाच्वनी जिपिं सुनानं मस्यू।
अले खुम्ह मनू ल्हातय् थथःगु ग्यानापुगु हतियार ज्वनाः उत्तरपाखे स्वःगु च्वय्यागु ध्वाखां वल। इपिंनापं भिंगु सुतिया वसः फिनातःम्ह व जँय् मसी थल घानातःम्ह छम्ह मनू दु। इपिं दुहां वयाः कँय्या वेदीया लिक्क दन।
अनंलि जि, दानिएलं खुसिया थुखे सिथय् छम्ह मनू उखे सिथय् छम्ह मनू दनाच्वंगु खना।
वं धाःगु खँ ताःसां जिं उकिया अर्थ मथुल उकिं जिं न्यना, “हे जिमि प्रभु, थुपिं फुक्कया लिच्वः छु जुइ?”
अले जिं छम्ह स्वर्गदूत न्ववाःगु ताया। हानं मेम्ह छम्ह स्वर्गदूतं न्हापा न्ववाःम्हय्सित न्यन, “थ्व दर्शनय् खनेदुगु खँ गबले तक जुयाच्वनी? न्हियान्हिथंया देछाया पलेसा गबले तक घच्चाय्पुगु पाप जुयाच्वनी? देगः व स्वर्गया सेनायात न्हुत्तुन्हुइगु ज्या गबले तक जुयाच्वनी।”
जिं ऊलै खुसिं वःगु मनूया सः ताया। व सलं धाल, “हे गब्रिएल, थ्व मनूयात दर्शनयागु अर्थ थुइकाब्यु।”
येशू जैतून डाँडाय् फ्यतुना च्वनादीबलय् चेलातय्सं सुतुक्क वयाः धाल – “छिं धयादी थें गुबलय् जुइ? अले छि झायादीगु व संसार नाश जुया वनीगु खँ जिमिसं गथे याना सीकेगु?”
“छिं धयादी थें गुबलय् जुइ? अले थथे गुबलय् जुइ धकाः जिमिसं गथे यानाः सीकेगु?”
आः ला मण्डलीपाखें आकाशय् राज्य याइपिं व अधिकार दुपिन्त परमेश्वरयागु तःधंगु ज्ञान सीके बीत थथे थ्व गुप्ति खँ उलादीगु खः।
अले परमेश्वरं व अगमवक्तातय्त थ्व खँ इमिगु निंतिं जुइ मखु, लिपा छिमिगु निंतिं जुइ धकाः धयादिल। स्वर्गं छ्वयाहःगु पवित्र आत्मापाखें भिंगु खँ न्यंकीपिन्सं छिमित आः न्यंकाच्वंगु खँयात स्वर्गदूततय्सं आः तकं थुइकेत स्वयाच्वंगु दु।
यचुसे व थीगु तुयुगु वसः फिनातःपिं अले छातिइ लुँयागु बालां हिनातःपिं न्हय्म्ह स्वर्गदूतत देगलं न्हय्गू महामारी ज्वनाः पिहां वःगु जिं खना।
यचुसे च्वंगु, तुयुगु, बांलाःगु सुति वसतं पुनातःपिं स्वर्गय् च्वंपिं तुयुगु सल गया च्वंपिं सिपाइँत फुक्कं वय्कःया ल्यूल्यू जुल।
थुपिं तसकं हाला हल – “शक्ति दुम्ह, पवित्रम्ह व सत्यम्ह परमप्रभु, पृथ्वीइ च्वंपिन्त छिं गुबलय् जिमित स्याःगु पलेसा कायेत न्याय यानादीगु?”