4 हे दानिएल, छं थ्व सफू बन्द यानाः झौ छाप ति। अले अन्तया ई तक थुपिं वचन सुयातं सीके मते। उगु इलय् यक्व मनूत थःगु ज्ञान थकायेत थुखे उखे ब्वाँय् जुइ।”
इमिसं जिगु फुक्क पवित्र पर्वतय् छुं नं स्यंके फइ मखु, अले छुं मभिंगु खँ नं अन दइ मखु, छाय्धाःसा समुद्र लखं जाः थें पृथ्वी परमप्रभुया ज्ञानं जाइ।
छिमिगु निंतिं थ्व दर्शन छाप तयाः चिनातःगु सफूया थूपतिकं च्वयातःगु खँग्वःत जक खः। अनंलि छिमिसं ब्वने फुम्ह सुं छम्हय्सित सफूया थूयाः पौलय् थथे धकाः बिल, “इनाप याये, थ्व ब्वनादिसँ,” वं लिसः बियाः धाइ, “मखु, जिं थ्व ब्वने मफु, थुकी छाप तयाः तिनातःगु दु।”
परमप्रभुं थः प्रजायात घाः चिनादी खुन्हु अले वय्कलं इमित यानादीगु घाः लाय्कादी खुन्हु तिमिला सूर्य थें च्वनी अले सूर्यया जः न्हय्न्हुया जः थें न्हय्दुगं अप्वः ज्वाल्ल थी।
उबलय् स्वइपिनिगु मिखा हाकनं तिसी मखु अले न्यनीपिनिगु न्हाय्पनं न्यनी।
थ्व साक्षी चिनाब्यु अले परमेश्वरं थ्व स्यनातःगु खँ जिमि चेलातय् दथुइ झौ छाप तयाः बन्द यानाब्यु।
“यरूशलेमया लँय् लँय् थाहां क्वहां हुँ, प्यखेरं स्व अले बिचाः या! उकिया चुक चुकय् माला स्व, छं छम्ह जक नं विश्वास यायेबहः जुयाः ज्या याइम्ह व सत्य मालीम्ह मनू गनं लुइके फत धाःसा जिं व शहरयात क्षमा यानाबी।
फारसया जुजु कोरेसया स्वँगूगु दँय् दानिएलयात छगू बुखँ बिल (गुम्हय्सित बेलतसजर नं धाः)। थ्व बुखँ धात्थेंगु खः। थ्व छगू तःधंगु लडाइँया बारे खः। वयाथाय् दर्शनय् व बुखँया अर्थ वःगु खः।
छिमि जातियापिं मनूतय्त लिपा छु जुइ धइगु खँ छन्त थुइकेत जि वयागु दु। छाय्धाःसा थ्व दर्शन लिपाया ईया बारे खः।”
“बुद्धि दुपिं नायःतय्सं यक्व मनूतय्त स्यनेगु ज्या याइ। तर छुं ईया निंतिं इमित तरवारं स्याइ, मिं भस्म याइ, छुं मनूतय्त लुतय् याइ वा ज्वनाः यंकी।
“अन्तया इलय् दच्छिन देशयाम्ह जुजुं वलिसें लडाइँ याइ अले उत्तरयाम्ह जुजु नं बाः वःगु खुसि थें रथ, सलगइपिं मनूत व यक्व लः जहाजत ज्वनाः हमला याःवइ। थुकथं व यक्व देशय् न्यनावनी, अले उपिं देश जुयावनी।
“छ दानिएल धाःसा लिपाथ्यंक थःगु लँपुइ वनाच्वँ। छं आराम याइ, अले फुनावनीगु इलय् छंगु लागिं तयातःगु सर्बय कायेत दना वइ।”
अनंलि जि, दानिएलं खुसिया थुखे सिथय् छम्ह मनू उखे सिथय् छम्ह मनू दनाच्वंगु खना।
वं लिसः बिल, “दानिएल, आः छ हुँ छाय्धाःसा थ्व खँ सुयातं हे सीके मज्यू। अन्तया ई तकया लागि थ्व सफुतिइ छाप तयाः बन्द यानातःगु दु।
गब्रिएल जि दनाच्वनागु थासय् वःबलय् जि ग्यानाः बँय् दल। वं जितः धाल, “हे सीमानिम्ह मनू, थ्व दर्शनं अन्तया ईया बारे धाइ।”
वं धाल, “परमेश्वरयागु तंया लिच्वः छु जुइ व जिं छन्त कनेत्यनागु दु। थ्व दर्शनं अन्तया ई क्यनी।
“बहनि व सुथ बारे छं छु छु खनागु व न्यनागु खः व खःगु खँ खः। तर छं दर्शनय् छु छु खनागु खः व सुयातं सीके मते छाय्धाःसा व ता ई लिपा जक जुइ।”
परमेश्वरयागु राज्ययागु भिंगु खँ संसारय् न्यंकभनं न्यंके धुंकाः थ्व संसार नाश जुयावनी।”
अय्नं जिं न्ह्यसः याये – छु इमित त्वहः तयेगु लँ दु ला? छु इमिसं गुबलें हे मन्यंनि ला? “धात्थें धायेगु खःसा इमिगु सुचं संसार न्यंक न्यनाच्वंगु दु। अले संसारया कुंकुलामय् थ्यंक ताये दयाच्वंगु दु।”
थथे न्हय्कः नँ न्याये थें सः वये धुंकाः जिं च्वय् त्यनाबलय् स्वर्गं थथे धयाहःगु सः ताल – “न्हय्कः नँ न्याः थें वःगु सःयागु खँ सुयातं कने मते, अले च्वये नं मते।”
वं जितः हानं थथे धाल – “थ्व सफुलिइ च्वयातःगु अगमवाणी सुचुकातये मते, छाय्धाःसा ई न्ह्यःने थ्यने धुंकल।
सिंहासनय् फ्यतुना च्वंम्हय्सिगु जव ल्हातय् दुने नं पिने नं च्वयातःगु भ्वं छथू खना। उकी न्हय्थाय् छाप तयातःगु दु।