2 अले ग्वाः ग्वाः सी धुंकूपिं मनूत, गुलिं अनन्त जीवनया लागिं, गुलिं धाःसा लज्या व न्ह्याबलें क्वह्यंकाच्वनेगु लागि दना वइ।
मनूतय्त इमिगु बुद्धिकथं हनाबना तइ, बेक्वःगु नुगः दुपिन्त धाःसा क्वह्यंकी।
छिकपिनि सिनावनेधुंकूपिं मनूत हाकनं म्वाना वइ। इमिगु म्ह म्वानाः दना वइ। थथःगु सीगालय् द्यनाच्वंपिं फुक्कं दना वइ अले लसतां म्ये हाली। तसकं थीगु सुतिं बँयात बांलाःकु थें परमप्रभुं न्हापा सिनावंपिन्त हाकनं म्वाकादी।
“अले इपिं पिहां वयाः जिगु विरोधय् जिराहा जूपिं मनूतय्गु सीम्ह स्वःवइ। इमिगु की सी मखु, इमिगु मि सी मखु, अले इपिं फुक्क मनूत व जातितय्त घच्चाइपुस्य च्वनी।”
तर परमप्रभु बहादुर सिपाइँ थें जिलिसें दु। उकिं जितः क्वत्यलिपिं लुफिं हायाः दइ। इमिसं जितः त्याके फइ मखु। इपिं ताःलाइ मखु, इपिं मछाले माली, इमिगु अपमान गुबलें लोमंकी मखु।
उकिं अगमवाणी यानाः इमित धा, ‘दकलय् तःधंम्ह परमप्रभु परमेश्वरं थथे धयादी – हे जिमि मनूत, जिं छिमिगु चिहानत चाय्काः छिमित अनं लिकायेत्यनागु दु। जिं छिमित इस्राएल देशय् लित हये।
“जिं इमित चिहानया शक्तिपाखें मू पुलाः त्वतके ला? जिं इमित मृत्युपाखें छुत्कारा याये ला? अय् मृत्यु, छंगु ग्यानापुगु ल्वय् गन दु? अय् मृत-लोक छंगु नाश यायेगु शक्ति गन दु? “छाय्धाःसा जिं इमित दया याये मखुत।
“थुमित सदां सास्ती बिया तइ। अले परमेश्वरं धयादी थें यानाच्वंपिन्त जक अनन्त जीवन दइ।”
भिंपिं नं मभिंपिं नं सिनाः हानं म्वाना वइतिनि धकाः परमेश्वरयाके इमिसं थें जिं नं आशा यानाच्वनागु दु।
अले पुलिं चुयाः तःसलं हालाः धाल – “प्रभु, इमिसं यानाच्वंगु पाप क्षमा यानादिसँ।” थुलि धयाः व सित।
छु छम्ह कुमाःयात न्हायातःगु चां बुत्ता तयातःगु थल दय्केगु व बुत्ता तया मतःगु थल दय्केगु अधिकार मदु ला?
येशू सिनाः हानं म्वानावल धकाः ला झीसं विश्वास यानाच्वनागु दु। अथे हे वय्कःयात विश्वास यानाः सिनावंपिं मनूतय्त येशू नाप परमेश्वरं ब्वना यंकादी धकाः नं झीसं विश्वास यानाच्वनागु दु।
अले जिं सिंहासनयागु न्ह्यःने तःधंपिं व चिधंपिं सीपिं दनाच्वंगु व सफूत पुइकातःगु खना। मेगु छगू सफू नं पुइकल, थ्व सफू जीवनयागु सफू खः। अले इमिसं याःगु ज्या स्वयाः जीवनयागु सफुलिइ च्वया तः थें सीपिं फुक्कसित न्याय यात।