8 अथे जुयाः जि जक अन च्वना, थ्व अजू चाइपुसे च्वंगु दर्शन स्वयाच्वना। थुकिं यानाः जिके बल मन्त, जिगु ख्वालय् रंग नं मन्त।
वयागु प्यंपाया साहा ब्यंगुलिं व खू काकां न्यासि वनाः पनीएल पुले धुंकाः सूर्य लुल।
अथे जुयाः मोशां, “जि लिक्क हे वनाः थ्व अजू चायापुगु मि स्वये, व झाः छाय् छुं मजूगु” धकाः मतिइ तल।
अले मनू थें खने दुम्ह छम्हय्सिनं जिगु म्हुतुसि थिल, जिं हाकनं नवाये फत। अले जिं वयात धया, “जिमि प्रभु, दर्शनं यानाः जितः तसकं सास्ती जुल अले जिके भतिचा नं बल मन्त।
जिमि प्रभु, छि दासं प्रभु थें ज्याःम्हलिसें गथे खँ ल्हायेगु? जिके बल नं मदये धुंकल, सासः ल्हायेत नं थाकुइ धुंकल।”
“जिगु खँ थन हे सिधल। जि दानिएल तसकं ग्यात, जिगु ख्वाः हे वँचुसे च्वन। अय्नं जिं थ्व खँ थःगु मनय् हे तया।”
अनंलि जितः तसकं त्यानुल, छुं न्हि तक जितः ल्वचं कयाच्वन। अनंलि जि दनाः जुजुया ज्याय् वना। अय्नं जिं खनागु दर्शनं यानाः जि छु याये छु याये जुल। थ्व जिं थुइके मफुत।
व भ्याःचायात तसकं तंम्वयाः च्वःगु अले वयागु निपु नेकू त्वथुलाब्यूगु जिं खना। वलिसें ल्वायेत व भ्याःचायाके बल मन्त। वयात बँय् बस्वात अले दुगुं वयात न्हुत्तुन्हुल। भ्याःचायात बचय् याये फुम्ह अन सुं नं मदु।
थ्व खँ जिं न्यनाबलय् जिगु नुगः तसकं थुरथुर खात, थ्व खँ जिं न्यनाबलय् जिगु म्हुतुसि थुरथुर खात, जिगु क्वँय्त दुने दुने मर्कय् जुल, अले जिगु तुति फ्यारर खात। अय्जूसां जिमित हमला याः वइपिं जात जातितय्त वइगु दुःखया दिंयात जिं धैर्य यानाः पियाच्वने।
थ्व सः न्यनाः चेलात तसकं ग्यानाः बँय् भ्वसू वन।
इपिं तसकं हे ग्याःगुलिं पत्रुसं छु धायेत्यंगु खः वं धाये मसल।
ई वइ, अले वये नं धुंकल, आः छिपिं फुक्कं जितः त्वःताः छ्यालब्याल जुयाः थथःगु थासय् वनी। थुकथं जि याकःचा जुइ, अय्नं जि याकःचा जुइ मखु, छाय्धाःसा जि नाप बाः दी।
थज्याःगु अजू चायापुगु तःगू हे खँ खना धकाः जिं तःधंछुना जुइ धकाः जिगु म्हय् अतिकं तःधंगु दुःख बियादिल। थुकिं शैतानया मनुखं थें जितः म्हय् च्वाच्वां सुयाः तःधंछुइ मफय्का तल।
वय्कःयात खनेवं जि सीम्ह थें जुयाः वय्कःयागु तुतिइ भ्वपू वना। अले वय्कलं जिगु छेनय् जव ल्हाः तयाः धयादिल – “ग्याये मते। जि शुरु व अन्त खः।