57 थ्व न्यनाः इमिसं तसकं हालाः थथःगु न्हाय्पंप्वाः तित। अले फुक्कं जानाः स्तिफनसयात हय्क्काः वन।
इपिं सर्प थें बिखं जाइ, गोमन सर्पया बिख थें, सुनां थःगु न्हाय्पंप्वाः तिनातइ।
सुनां हाःनाः मदुपिनिगु ख्वःसः न्यनी मखु, वयागु ख्वःसः नं सुनानं न्यनी मखु।
“‘अय्नं जिराहा जुयाः जि मनूतय्सं जिगु खँ मन्यं। इमिसं थःगु न्हय्पं तित।
“पावल धाःम्ह थ्व मनूयात यहूदीतय्सं ज्वनाः स्यायेत्यंगु खः। थ्व मनू रोमी धकाः सियाः जिं सिपाइँत ब्वना वनाः त्वःतका हया।
थ्व खँ न्यनेवं इमिसं तसकं तं पिकयाः वा न्ह्यल।
थथे धाल – “स्व, जिं स्वर्ग चाःगु व मनूया काय् परमेश्वरयागु जवय् दनाच्वनादीगु खनाच्वना।”
इमिसं वयात सालाः शहरं पिने यंकाः ल्वहँतं कय्कल। शाऊल धाःम्ह ल्याय्म्हम्ह मनू धाःसा ल्वहँतं कय्कूपिनिगु वसः स्वयेत पिवाः च्वनाच्वन।