4 न्हापा नं थ्व जग्गा छिगु हे मखु ला? अले मी धुंकाः वःगु धिबा नं छिगु हे मखु ला? थथे मखुगु खँ छाय् ल्हानादी माःगु? छिं मनूतय्त मखु, परमेश्वरयात मखुगु खँ ल्हानादीगु खः।”
हे जिमि परमेश्वर, छिं छम्ह छम्हय्सिगु मन स्वयादी धकाः जिं स्यू, विश्वास बहःम्ह मनूत खनाः छि लय्तायादी। थुपिं फुक्क जिं विश्वास बहःम्ह जुयाः दुनुगलंनिसें थःगु इच्छां बियागु दु। थन मूंपिं छि मनूत छिथाय् थःगु देछा हःबलय् लय्ताः, व जिं खनागु दु।
“थःम्हं मुंकागु थुपिं फुक्क सामान बाहेक जिं थःगु धुकुतिं लुँ व वहः बियागु दु, छाय्धाःसा जिं थः परमेश्वरया पवित्र देगःयात माया याना।
जिं लुँ व वहलं दय्कीगु सामान व ज्या सःपिं शिल्पकारतय्सं दय्कीगु फुक्क मेगु सामानया लागि लुँ व वहः बियागु दु। आः परमप्रभुया लागि देछा छायेत सु सु तयार दु?”
नायःतय्सं उपिं सामान थथःगु इच्छां परमप्रभुयात ब्यूगु खः। इमिसं दुनुगलंनिसें परमप्रभुयात ब्यूगु खः। नायःतय्सं अथे देछा ब्यूगुलिं मनूत तसकं लय्ताल। दाऊद जुजु नं तसकं लय्ताल।
इमिसं संकट प्वाथय् दय्की अले अधर्म बुइकी, इमिगु मनय् न्ह्याबलें धोखा हे धोखा दइ।”
हे परमप्रभु! जिं धाये न्ह्यः हे जिं छु धायेत्यंगु धकाः छिं सीकादी।
गुम्हय्सिनं मभिंगु खँ बिचाः याइ, अले मभिंगु ग्वसाः ग्वयाजुइ, वं छलकपट जक याना जुइ।
मोशां हानं धाल, “परमप्रभुं छिमित बहनिइ नयेत ला व सुथय् माक्व नसा बीबलय् छिमिसं थ्व फुक्क वय्कलं यानाच्वंगु खः धकाः सी। छाय्धाःसा वय्कलं छिमिसं वय्कःया विरोधय् याःगु कचकच न्यनादीगु दु। छिमिसं जिमिगु विरोधय् मखु, बरु परमप्रभुया विरोधय् कचकच यानाच्वंगु दु।”
मनदुपिं इस्राएली मिसा व मिजंतय्सं परमप्रभुं मोशापाखें बियादीगु उजंकथं फुक्क ज्याया निंतिं परमप्रभुयाथाय् थः यःछि देछा हल।
भाकल यानाः नं पूमवंकेगु स्वयाः ला भाकल हे मयायेगु बांलाः।
सुनानं न्याय फ्वंगु मदु। सुनानं विश्वास यायेबहः जुयाः न्याय याःगु मदु। इमिसं ज्यागलय् मज्यूगु खँय् भरोसा तइ व मखुगु खँ ल्हाइ। इमिसं मभिंगु जाः ग्वइ अले अधर्म बुइकी।
“‘परमप्रभु परमेश्वरं थथे धयादी – उखुन्हु छुं बिचाःत छंगु नुगलय् वइ, अले छं छगू मभिंगु ग्वसाः ग्वइ।
छ व छिमि पासापिंनापं मुंगु परमप्रभुया विरोधय् खः। हारून सु खः धकाः छिमिसं वयागु विरोधय् कचकच यानागु?”
थुलि धयादी धुंकाः वय्कलं चेलातय्त धयादिल – “छिमिगु खँ न्यंपिन्सं जिगु हे खँ न्यंगुति ग्यनी। अले छिमित मयःगु जितः मयःगुति हे ग्यनी। अले जितः मयःगु ला जितः छ्वया हःम्हय्सित मयःगुति हे ग्यनी।”
थ्व खँ पत्रुसं सियाः धाल – “हननिया, शैतानयात थःगु नुगलय् तयाः छिं पवित्र आत्माया न्ह्यःने छाय् मखुगु खँ ल्हानादियागु? जग्गा मियाः वःगु धिबा भचा छिकपिन्सं सुचुकादियागु मखु ला?
पत्रुसं हानं धाल – “छिकपिं निम्हय्सिनं नं छाय् प्रभुयागु आत्मायात झंगःलाय्त स्वयादियागु? स्व, छिकपिनि भाःतयात थुना वःपिं लुखाय् थ्यने धुंकल। छितः नं इमिसं अथे हे क्वबिया थुने यंकी।”
नसां झीत परमेश्वरयाथाय् थ्यंकी मखु। नसा नल धकाः झी तःधनी मखु, अले मनल धकाः चिधनी नं मखु।
उकिं सुनां थ्व खँ न्यनी मखु वं मनूयागु मखु, बरु छिमित पवित्र आत्मा बियादीम्ह परमेश्वरयागु हे खँ मन्यंगु जुइ।
अय्नं छंके मन्यंकं थथे यायेगु जितः बांलाः मताल। जिं छन्त छुं नं ज्याय् कर याये मखु, छं स्वयाः यःथें या।
उकिं वयागु मतिइ बुयावःगु मभिंगु बिचाः बल्लाना वयाः वं पाप याइ। थथे वं पाप याना हे च्वन धाःसा व मनू सीधुंकाः नरकय् वनी।
अले परमप्रभुं शमूएलयात धयादिल, “मनूतय्सं धाः वःगु फुक्क खँ बांलाक न्यँ। इमिसं छन्त मय्कूगु मखु बरु इमिसं ला जितः मय्कूगु खः। इमिसं जितः हे थः जुजु मानय् यायेत मय्कूगु खः।