35 अले सभायापिं मनूतय्त धाल – “इस्राएली दाजुकिजापिं, छिकपिन्सं थ्व मनूतय्त छु यायेत्यना बांलाक निं बिचाः यानादिसँ।
थ्व न्यनाः कप्तानं तःधंम्ह कप्तानयाथाय् वनाः धाल – “छिं छु यायेत्यना दियागु? व मनू ला रोमी धकाः जुयाच्वन।”
अय्जूगुलिं छिकपिं सुम्क च्वनादिसँ, थथे बिचाः हे मयासें हाःहू यानाजुइगु बांमलाः,
थथे इन्साफ यानाच्वंबलय् हे पिलातसया कलातं वयात थथे धाय्के छ्वयाहल – “व धर्मी मनूयात छुं हे यानादी मते, छाय्धाःसा व मनूयागु खँय् जिं थौं म्हगसय् तसकं सास्ती फये माल।”
“छु! यहूदाया जुजु हिजकिया वा यहूदाया मेपिं सुनानं वयात स्यात ला? छु! जुजुं परमप्रभुयागु भय मकाः ला? परमप्रभुयाके दया मफ्वं ला? अले इमित नाश यायेत दय्कादीगु योजनायात वय्कलं पूरा यानाः मदिल। तर आः झीसं ला थःके तःधंगु सर्वनाश हयेत्यनागु मदु ला?”
अन सभाय् व्यवस्था स्यनीम्ह गमलिएल धाःम्ह फरिसी नं दु। वयात सकसिनं मानय् याः। वं दनाः प्रेरिततय्त पलखयात अनं पिहां हुँ धकाः उजं बिल।
न्हापा नं थूदास धाःम्ह छम्ह मनुखं वयाः ‘जि तःधंम्ह खः’ धकाः धयाजुल। वया प्यसःति थः मनू दु। लिपा वयात स्यायेधुंकाः वया मनूत उखेलाः थुखेलाः मदयावन। थुकथं इपिं फुक्कं फासफुस जुयाः वन।