8 अले व जुरुक्क दनाः न्यासि वन। अले न्यासि चाचां तिंतिंन्हुयाः परमेश्वरयागु प्रशंसा यायां व इपिं नाप देगलय् दुहां वन।
अले लंग्रापिं चल्ला थें तिंन्हुइ, खाखःत लय्तातां तसलं हाली। गंगु बं तज्यानाः लः पिहां वइ अले मरुभूमिइ खुसिबाः न्ह्याइ।
उघ्रिमय् वं मिखां खन। अले परमेश्वरयात जयजय यानाः वय्कःया ल्यूल्यू वन। थ्व खनाः फुक्कसिनं परमेश्वरयात तःधंकल।
छिपिं लय्ताया च्वँ, छाय्धाःसा स्वर्गय् छिमित तःधंगु सिरपाः तयातःगु दु। इमि तापाःबाज्यापिन्सं नं अगमवक्तातय्त थथे हे याना छ्वःगु खः।
लिपा येशूं वयात देगलय् नाप लानाः धयादिल – “स्व, छंगु ल्वय् लाये धुंकल। आवंनिसें पाप याये मते, अले छन्त छुं नं जुइ मखु।”
तःसलं थथे धाल – “दनादिसँ।” थुलि धायेवं हे व जुरुक्क दनाः न्यासि जुल।
थथे धयाः भूत दुब्यूम्ह मनुखं इमित छक्कलं हय्क्का वन, अले फुक्कसितं कसाः यात। अले इपिं म्हय् घाःया घाः जुइकाः पचिनांगां अनं बिस्युं वन।
थुलि धयाः वयागु जव ल्हातं फ्वगिंयात थन। अबलय् हे वयागु तुति व गौचा बल्लाना वल।