7 थुलि धयाः वयागु जव ल्हातं फ्वगिंयात थन। अबलय् हे वयागु तुति व गौचा बल्लाना वल।
वय्कलं अन झायाः वयात ल्हाः ज्वनाः थन, अले वयागु ज्वर क्वलाना वन। अले वं दना वनाः वय्कःपिन्त नके त्वंके याः जुल।
वय्कलं सीम्ह मचायागु ल्हाः ज्वनाः धयादिल – “तालिथा कूमि!” थुकिया अर्थ खः – “नानी, दना वा!”
तर वय्कलं ल्हाः ज्वनाः थनादिल, अले व दना वल।
अले वय्कलं थःगु ल्हाः वयागु छेनय् तयादिल। उघ्रिमय् हे व धस्वाये फत। अले वं परमेश्वरयात जयजय यात।
अले पत्रुसं धाल – “छितः बीत जिके लुँ, वहः मदु, अय्नं जिके दुगु छितः बी। नासरतयाम्ह येशू ख्रीष्टयागु नामं दनाः न्यासि झासँ।”
अले व जुरुक्क दनाः न्यासि वन। अले न्यासि चाचां तिंतिंन्हुयाः परमेश्वरयागु प्रशंसा यायां व इपिं नाप देगलय् दुहां वन।
“थ्व मनूतय्त झीसं आः छु यायेगु? इमिसं थ्व अजू चायापुगु चिं यानाक्यंगु यरूशलेमय् च्वंपिं फुक्कसिनं स्यू। झीसं थ्व खँयात मखु धकाः धाये फइ मखु।
छिकपिन्सं जिमित छम्ह लंग्राम्ह मनूयात लाय्का बियाः भिंगु ज्या यानागुलिं थुलिमछि खँ न्यनादिल।
पत्रुसं वयात ल्हाः ज्वनाः थन। अले फुक्क चेलात व भाःत मदुपिं मिसातय्त सःताः तबीतायात इमित लःल्हाना बिल।