2 देगलय् वइपिन्के फ्वनाः नयेमा धकाः छम्ह बूसांनिसें लंग्राम्ह मनूयात न्हिं न्हिं लुकुं छिना हयाः देगःयागु “बांलाः” धाःगु ध्वाखाय् तये हइगु जुयाच्वन।
वयागु ध्वाखाय् कै जक दुम्ह लाजरस धाःम्ह छम्ह फ्वगिंयात तयेहया तःगु दु।
वय्कःपिं यरीहोया लिक्क थ्यंबलय् छम्ह कांम्ह फ्वगिं लँय् च्वनाः फ्वनाच्वन।
अले वयागु जःखः च्वंपिं व वयात न्हापांनिसें फ्वनाच्वंगु खंपिन्सं थथे धाल – “थ्व व हे फ्वगिं, मखु ला?”
थथे धाल – ‘कर्नेलियस, छं याःगु प्रार्थना व मेपिन्त ग्वाहालि याना जूगु परमेश्वरयात तसकं यल।
वं स्वःगु स्वलं तुं यानाः ग्याग्यां धाल – “प्रभु, छु याये माल, धयादिसँ?” अले दूतं वयात धाल – “छं मेपिन्त याःगु ग्वाहालि व प्रार्थना खनाः परमेश्वर तसकं लय्तायादिल।
अबलय् लुस्त्राय् छम्ह लंग्राम्ह मनू दु। बूसांनिसें लंग्रा जूगुलिं गुबलें न्यासि वने मनंनि।
इमिसं वयात देगलय् वनेगु “बांलाः” धाःगु ध्वाखाय् च्वनाः फ्वना च्वनीम्ह फ्वगिं थ्व हे खः धकाः म्हसीकल। इपिं फुक्कं वयात थथे जूगु खनाः अजू चाल।
व लाःम्ह लंग्राम्ह मनू पिइदँ मयाये धुंकूम्ह खः।