9 पावलं न्यंकाच्वंगु खँ वं नं न्यन। पावलं वयात मिखा हे लिमकासे स्वयाच्वन। वयाके थःगु ल्वय् लाय्काबी धयागु विश्वास दु धकाः सीकाः पावलं वयात
इमिसं विश्वास मयाःगुलिं वय्कलं अन यक्व अजू चायापुगु चिं क्यना मदी।
अले वय्कलं वयात धयादिल – “केहेँ मय्जु, छिगु विश्वास तसकं तःधं, छिं मनं तुं थें जुइमा।” उबलय् हे वया म्ह्याय् लन।
वय्कलं थ्व खँ न्यनाः अजू चायाः वय्कः नाप वःपिं मनूतय्त थथे धयादिल – “जिं छिमित धात्थें धाये – जिं थपाय्सकं विश्वास याइम्ह मनू ला इस्राएलय् हे नं मखना।
अले वय्कः फहिलादिल। व मिसायात खनाः वय्कलं धयादिल – “केहेँ मय्जु, ग्याये मते। छं विश्वास याःगुलिं छंगु ल्वय् लन।” अबलय् हे व मिसायागु ल्वय् लन।
वय्कलं धयादिल – “वा, छंगु विश्वासं छं मिखां खनी।” उघ्रिमय् हे वं मिखां खन, अले व वय्कःया ल्यूल्यू वन।
इमिगु थज्याःगु विश्वास खनाः वय्कलं ल्वगियात धयादिल – “छं याःगु पाप क्षमा जुल।”
वय्कलं हानं वयागु मिखाय् ल्हाः तयादिल। अले ला वं बांलाक हे स्वये फत, फुक्कं यचुक खनेदत।
वं स्वःगु स्वलं तुं यानाः ग्याग्यां धाल – “प्रभु, छु याये माल, धयादिसँ?” अले दूतं वयात धाल – “छं मेपिन्त याःगु ग्वाहालि व प्रार्थना खनाः परमेश्वर तसकं लय्तायादिल।
अले निम्हय्सिनं फ्वगिंयात क्वथीक स्वयाः पत्रुसं धाल – “जिमित स्व।”