“अले जुजुं थःगु जवय् च्वंपिन्त थथे धाइ – ‘जिमि बाःनं आशिष बियातःपिं मनूत छिपिं हे खः। वा, संसार सृष्टि मजूनिबलय् निसें छिमित बी धकाः तयातःगु राज्यय् आः छिमिसं हे अधिकार या।
तर इमिसं व स्वयाः भिंगु व बांलाःगु स्वर्गयागु देशय् वनेगु मनंतुनाच्वंगु दु। उकिं परमेश्वरं नं थःत इमि परमेश्वर खः धकाः धयादीत लज्या चायामदी, छाय्धाःसा वय्कलं इमिगु निंतिं छगू शहर हे दय्कादीगु दु।
झी प्रभु व मुक्तिदाता येशू ख्रीष्टयागु दया माया अप्वः दयावनेमा। अले छिमिसं वय्कःयात अझ नं बांलाक म्हसीका वने फयेमा। वय्कःयागु नां आः व सदां तःधना च्वनेमा। आमेन।