12 सत्य खँय् विश्वास मयासें मखुगु खँय् जक यःयःथें सना जुइकाः इमित सजाँय बीत वय्कलं थथे यानादीगु खः।
परमप्रभुं भिंपिं व मभिंपिं सकसितं जाँचय् यानादी। वय्कलं मभिंपिं व मनू स्यानाजुइपिन्त यय्कादी मखु।
“इमिसं थःगु दुष्ट ज्यां हे जुजुयात व थःगु मखुगु खं राजकुमारतय्त लय्ताय्की।
छिमिसं ला भिंयात तस्सकं मयय्कू व मभिंयात यय्कू। छिमिसं जि प्रजाया छेंगू तुलीगु अले क्वँचं ला लिकाइगु।
थ्व खँ न्यनाः इमिसं तसकं हे लय्लय्तायाः वयात धिबा बी धकाः धयाहल। अनंनिसें वं वय्कःयात ज्वंका छ्वयेत सनाच्वन।
विश्वास यानाः बप्तिस्मा काःम्ह बचय् जुइ, विश्वास मयाःपिं दोषी ठहरय् जुइ।
वय्कःया काय्यात विश्वास याइम्हय्सिके अनन्त जीवन दु। काय्नं धाःगु मानय् मजूम्हय्सिनं थज्याःगु जीवन कायेखनी मखु, थज्याःम्हय्सित परमेश्वरं तं दिकादी।”
थज्याःगु ज्याखँ यानाजुइपिं मनूतय्त परमेश्वरं नरकय् छ्वयादी धकाः वय्कःयागु आज्ञा सीक सीकं हे इमिसं थज्याःगु ज्याखँ जक याना जूगु मखु, थथे मभिंगु ज्याखँ यानाजुइपिंनापं छगू हे मन जुयाजुल।
दुनुगलंनिसें छिमिसं धात्थेंगु माया या। मभिंगु फुक्कं त्वःताछ्व। छु छु भिंगु खः व हे जक क्वात्तुक ज्वनाति।
ल्वापु यानाजुइपिं, सत्य खँ मानय् मयाइपिं, दुष्ट ज्याखँ यानाजुइपिं मनूतय्त परमेश्वरया क्रोध व तःधंगु तं लाइ।
मभिंगु बांमलाःगु खँय् माया दुम्ह मनू लय्ताइ मखु, बरु सत्य खँय् लय्ताइ।
जिं थम्हं हे इमित बदला काये, जिं इमित सजाँय बी। इपिं भज्यंक नाश जुइगु ई वयेत्यंगु दु। याकनं हे इपिं खने मदयावनी।”
परमेश्वरं झीत सजाँय बीत सःतादीगु मखु, बरु झी प्रभु येशू ख्रीष्टपाखें मुक्ति बीत सःतादीगु खः।
नाश जुया वनीपिन्त वं थथे यानाः मिखाय् धुलं छ्वाकि, छाय्धाःसा इमिसं मुक्ति बीगु सत्य खँयात मयय्कू।
अज्याःपिं मनूतय्सं लोभलालचय् लानाः छिमिके हेय्का कायेत मखुगु खँ दय्काः स्यनी। न्हापांनिसें हे अज्याःपिं मनूत दोषी खः धकाः परमेश्वरं धयादीगु दु। अय्जूगुलिं अज्याःपिं मनूत याकनं हे हासनास जुयावनी।
यःम्ह किजा, अय्जूगुलिं छं मभिंगु बांमलाःगु खँ याये सय्के मते, बरु भिंगु बांलाःगु खँ जक सय्कि। भिंगु बांलाःगु यानाजुइपिं परमेश्वरया मनूत खः। मभिंगु बांमलाःगु यानाजुइपिं मनूतय्सं परमेश्वरयात म्हमस्यू।