11 अय्जूगुलिं इमिसं मखुगु खँय् जक विश्वास यानाच्वनेमा धकाः परमेश्वरयागु शक्तिं इमित मखुगु खँ जक पत्याः याका तइ।
“छिम्ह च्यलं थथे यात” धकाः कलाःया पाखें थथे न्यँसेंलि योसेफया मालिक तमं मि जुल।
वं सराः बी यय्कीगु, व सराः वयात हे लायेमा। वं सुवाः बी मयय्कल, वपाखें नं सुवाः तापाक च्वनेमा।
वं पत्याः याःगु चिज नउ स्वया अप्वः छुं मखु। वयागु मभिंगु बिचालं हे वयात मखुगु लँय् यंकूगु दु, वं थःम्हय्सित बचय् याये फइ मखु, न वं थथे धाये फइ, “छु जिं थःगु जव ल्हातय् कयातयागु चिज मखुपिं द्यःतय्गु मूर्ति मखु ला?”
अथे जुयाः जिं नं इपिंनापं कडा व्यवहार याये, इमित भय दुगु खँ हे जिं इमिथाय् हये। छाय्धाःसा जिं सःताबलय् सुनानं लिसः मब्यू। गुबलय् जिं सःता सुनानं वास्ता मया। छु जिगु मिखाय् मभिंगु खः व हे इमिसं यात। अले छु जितः मयः व हे इमिसं यात।”
इमिसं मखुगु अगमवाणी ल्हाइ गुकिं छिमित थःगु देशं तापाक यंकीगु ज्या जक जुइ। जिं छिमित देशं पितिनाछ्वये अले छिपिं नाश जुइ।
अले जिं धया, “हाय! परमप्रभु परमेश्वर, छिं छन्त शान्ति दइ धकाः धयाः यरूशलेमयापिं मनूतय्त ध्वंलाःगु दु। छाय्धाःसा जिमिगु गःपतय् तरवार तःगु दु।”
“‘अले उम्ह अगमवक्तायात लोभ क्यनाः अगमवाणी याकेब्यूगु दुसा, जि परमप्रभुं हे उम्ह अगमवक्तायात लोभ क्यनागु खः। जिं थःगु ल्हाः वयागु विरोधय् ल्ह्वने, अले जिगु प्रजा इस्राएलया दथुं वयात नाश यानाबी।
छंगु बारे मखुगु दर्शन खंसां तबि, छंगु लागि मखुगु ज्वखना स्वःसां तबि उपिं स्याये हे माःपिं दुष्टत, गुपिनिगु दिं वये धुंकल, गुपिनिगु लिपांगु सजाँयया ई वये धुंकल, इमिगु ककुइ पालेत व तरवारयात छ्यलीगु जुइ।
अले फताहा अगमवक्तात यक्वसिनं वयाः तःम्हय्सित हे झंगःलाना थकी।
छाय्धाःसा यक्व हे मनूतय्सं वयाः – ‘जि मुक्ति बीम्ह ख्रीष्ट खः’ धकाः छिमिगु मिखाय् धुलं छ्वाकेत स्वइ।
थज्याःपिन्सं परमेश्वरयात क्वह्यंकूगुलिं वय्कलं नं इमित दकलय् क्वह्यंगु मन व मभिंगु बांमलाःगु बिचालय् हे त्वःतादिल।
जिमिसं छिमित न मखुगु खँ हे स्यनागु खः, न मभिंगु मतिइ तयाः हे स्यनागु खः, न सुयातं झंगःलाय्त हे स्यनागु खः।
लिपा लिपा मनूतय्सं विश्वास यायेगु त्वःताः मखुगु खँ न्यनाः शैतानं धाःथें याना जुइ धकाः पवित्र आत्मां बांलाक थुइकाब्यूगु दु।
इमिसं सत्य खँ न्यनी मखु। मनय् वः थें कनीगु बाखं जक न्यने यय्की।