Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




२ थेसलोनिकी 1:7 - नेवाः बाइबल

7 दुःखकष्‍ट सियाच्‍वंपिं छिमित व जिमित नं वय्‌कलं दुःखकष्‍ट मदय्‌काबी। प्रभु येशू ख्रीष्‍ट वय्‌कःया तसकं बल्‍लाःपिं स्‍वर्गदूतत नाप स्‍वर्गं झायादीबलय् वय्‌कलं थथे यानादी।

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




२ थेसलोनिकी 1:7
51 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

परमप्रभु मिनापं पर्वतय् कुहां झाःगुलिं पर्वत छगुलिं कुँया कुं जाल। अगलं कुँत्‍याः पिहां वः थें पर्वतं पिहां वल। पर्वत छधिकं खात।


अन छगू झाःया दथुइ मि जलय् परमप्रभुया दूत खनेदत। मोशां व झालय् मि च्‍यानाच्‍वंसां झाः छुं मजूगु खन।


भिंगु लँपुइ जुइपिन्‍त सीधुंकाः नं शान्‍ति व आराम दइ।


स्‍व, परमप्रभु मिनापं झायादी, अले वय्‌कःया रथत ग्‍वःफय् थें खः। वय्‌कलं तच्‍वःगु तमं पलेसा कयादी, अले मिप्‍वालं सजाँय बियादी।


उपिं म्‍वाःपिं प्राणीतय्‌गु रूप च्‍यानाच्‍वंगु हेंग्‍वाः वा मिप्‍वाः थें च्‍वं। मि उपिं प्राणीतय्‌गु दथुइ गुलिं थुखें उखे व उखें थुखे वनाच्‍वंगु खने दु; मि ज्‍वाल्‍ल थी, व प्‍वालाक्‍क प्‍वालाक्‍क च्‍याइगु।


“जिं स्‍वयाच्‍वनाबलय् हे गद्दीत तल। छगू गद्दीइ न्‍ह्याबलें म्‍वानाच्‍वनादीम्‍ह च्‍वन। वय्‌कःया वसः च्‍वापु थें, सँ धाःसा यचुगु ऊन थें तुयुसे च्‍वं। वय्‌कःयागु दन्‍न थिनाच्‍वंगु गद्दी ह्वानाह्वाना च्‍यानाच्‍वंगु पांग्राया च्‍वय् तयातःगु दु।


आः याकनं हे परमेश्‍वरं मनूया काय्‌यात झःझः धाय्‌क स्‍वर्गदूतत नाप छ्वयाहयादी। अले वय्‌कलं छम्‍ह छम्‍ह मनूयात इमिगु ज्‍या स्‍वयाः सिरपाः बियादी।


जिं छिमित खःगु खँ धाये – थन दनाच्‍वंपिं मध्‍ये गुलिखय्‌ मनूत मनूया काय् जुजु जुयाः थःगु राज्‍यय् वःगु मखंतले ला सी तकं मखुनि।”


“मनूया काय् स्‍वर्गदूतत नाप जुजु जुयाः वइ अले थःगु सिंहासनय् च्‍वनी।


“अले वं थःगु खव ल्‍हाःपाखे च्‍वंपिन्‍त थथे धाइ – ‘सराः बियातःपिं, छिपिं जिथाय् वये मते। शैतान व वया दूततय्‌त धकाः च्‍याकातःगु गुबलें मसीगु मिइ क्‍वब्‍वाः हुँ।


वय्‌कलं लिसः बियादिल – “छिं थःम्‍हं हे धयादिल। अय्‌नं जिं छिकपिन्‍त धाये – आवंनिसें छिकपिन्‍सं मनूया काय्‌यात परमेश्‍वरया जव ल्‍हाःपाखे च्‍वनाच्‍वंगु व सुपाँचय् वयाच्‍वंगु खनी।”


वय्‌कलं धयादिल – “खः, जि हे खः, छिकपिन्‍सं हे मनूया काय् परमेश्‍वरया जवय् च्‍वनाच्‍वंगु व आकाशय् च्‍वंगु सुपाँचय् वयाच्‍वंगु खनी।”


थ्‍व पापी व मभिंगु संसारय् सुनां जि व जिगु खँ न्‍यनाः ख्‍वाः फस्‍वय्‌की मनूया काय्‌नं स्‍वर्गदूतत नाप झःझः धाय्‌क परमेश्‍वर बाःनं छ्वया हइबलय् व खनाः लज्‍या चाइ।”


“अब्राहामं वयात धाल – ‘काय्, म्‍वाना च्‍वंतले छं भिंगु भिंगु व बाबांलाःगु काये खन, लाजरसयाके धाःसा अबलय् छुं हे मदु, वं यक्‍व दुःखसिया वल। आः लाजरसयात सुख जुल, अले छं सास्‍ती नया च्‍वनेमाली।


मनूया काय् वइबलय् नं अथे हे जुइ।


फुक्‍कं सृष्‍टि यानादीगु वय्‌कलं हे खः। फुक्‍क सृष्‍टि परमेश्‍वरं वय्‌कःयापाखें हे यानादीगु खः। सृष्‍टि जूगुलिइ छुं नं वय्‌कः मदय्‌कं जूगु मदु।


अले वय्‌कलं वयात धयादिल – “धात्‍थें धात्‍थें हे जिं छन्‍त धाये – छिमिसं स्‍वर्ग चाःगु खनी, अले परमेश्‍वरया स्‍वर्गदूतत परमेश्‍वर व मनूया काय्‌या दथुइ थाहां क्‍वहां जुयाच्‍वंगु खनी।”


थथे धाल – “गालीलय् च्‍वंपिं मनूत, छाय् वातां दनाः आकाशय् स्‍वयाच्‍वनागु? येशू स्‍वर्गय् झायादीगु छिमिसं खंथें तुं वय्‌कः हानं अथे हे थन लिहां झायादी तिनि।”


अय्‌जूगुलिं पश्‍चाताप यानाः छिकपिं परमेश्‍वरयाथाय् लिहांझासँ, अले वय्‌कलं छिकपिनिगु पाप हुयाछ्‌वयादी।


थथे झीपिं परमेश्‍वरया सन्‍तान खःसा झीपिं हक दुपिं नं जुल। परमेश्‍वरया हक दुपिं व ख्रीष्‍टनापं पूरा हक दुपिं झीपिं नं खत। वय्‌कः नाप दुःख सिल धाःसा झीपिं नं वय्‌कःनापं तुं तःधनी।


सुनां बांलाक ज्‍या यात, सुनां बांमलाक ज्‍या यात धकाः ख्रीष्‍ट न्‍याय यायेत झायादीबलय् जाँचय् यानादी। छाय्‌धाःसा उबलय् फुक्‍क मनूतय्‌गु ज्‍या मिइ तयाः जाँचय् याइ।


छुं ई तक जक जिमिसं थन भचा जक दुःखकष्‍ट स्‍यूसां परमेश्‍वरं स्‍वर्गय् जिमित सदां दयाच्‍वनीगु आनन्‍द बियादी।


झी परमेश्‍वर बाः व प्रभु येशू ख्रीष्‍टया दया माया व शान्‍ति छिमिके दयाच्‍वनेमा।


छाय्‌धाःसा परमेश्‍वरं वय्‌कःयापाखें स्‍वर्ग व पृथ्‍वीइ दुगु फुक्‍कं, खनेदुगु, खने मदुगु, अले फुक्‍क शक्ति, राज्‍य व अधिकार दय्‌कादीगु खः। अले थ्‍व फुक्‍कं वय्‌कःया निंतिं हे दय्‌कादीगु खः।


प्रभु येशू थः मनूत नाप झायादीबलय् परमेश्‍वर बाःया न्‍ह्यःने दोष मदुपिं व पवित्र जुया च्‍वनेत वय्‌कलं छिमित बल्‍लाकादीमा।


झीसं सहयाना च्‍वंसा वय्‌कः नाप राज्‍य याये खनी। झीसं वय्‌कःयात त्‍वःतूसा वय्‌कलं नं झीत त्‍वःतादी।


झीत मुक्ति बियादीम्‍ह, झीम्‍ह तःधंम्‍ह परमेश्‍वर येशू ख्रीष्‍ट हानं झाइतिनि। झीपिं थ्‍व हे तःधंगु आशायागु लँ स्‍वयाच्‍वने।


थुकिया पलेसा पाप याःम्‍हय्‌सिनं परमेश्‍वरयागु सजाँय फयेमाली। व सजाँयया मिं परमेश्‍वरया विरोधीतय्‌त भस्‍म यानाबी।


झीम्‍ह परमेश्‍वर भस्‍म याना छ्वइम्‍ह मि खः।


थथे झासु लंके बियादी धकाः परमेश्‍वरं पाफयादीगु झीगु निंतिं नं खः। उकिं होश या, छिपिं मध्‍ये सुं नं झासु लने मखंकाः च्‍वने म्‍वाःलेमा।


थथे जूगुलिं झीसं नं फक्‍व कुतः यानाः झासु लने थाय् वनेगु स्‍वये माल। तापाःबाज्‍यापिन्‍सं वय्‌कःयात मानय् मयाःगुलिं वय्‌कः नाप झासु लने मखन, उकिं झीसं नं इमिसं थें याये मज्‍यू।


अय्‌जूगुलिं परमेश्‍वरया मनूतय्‌गु निंतिं विश्रामबारया झासु लनेगु ई ल्‍यंदनी।


अथे हे तःम्‍हय्‌सिगु पाप हुया छ्वयेत ख्रीष्‍ट नं छकः सिनादिल। वय्‌कः निक्‍वः खुसि नं झाइतिनि। उबलय् वय्‌कः पाप हुया छ्वयेत मखु, बरु वय्‌कःयागु लँ स्‍वयाच्‍वंपिन्‍त बचय् यायेत झाइ।


वय्‌कः स्‍वर्गय् झायाः परमेश्‍वरया जवय् च्‍वनादीगु दु। अधिकार दुपिं, शक्ति दुपिं, व स्‍वर्गदूतत फुक्‍कं वय्‌कःया ल्‍हातय् दु।


परमेश्‍वरयागु वचनं हे आःयागु आकाश व पृथ्‍वीयात मिइ छ्वय्‌केत बचय् यानातःगु दु। पापी मनूतय्‌त न्‍याय यानाः नाश मयातले आकाश व पृथ्‍वी दयाच्‍वनी।


अथे हे सदोम व गमोरा अले वया जःखः च्‍वंगु शहरयापिन्‍सं छगूया ल्‍यू मेगु यायां घच्‍चाइपुगु व्‍यभिचारया ज्‍या याना हल। परमेश्‍वरं इमित गुबलें मसीगु मिइ तयाः नमूना दय्‌कादिल।


“स्‍व, वय्‌कः सुपाँचय् झायादी तिनि, फुक्‍कसिगु मिखां खनीतिनि, वय्‌कःयात भालां सूपिन्‍सं नं खनी। अले संसारय् च्‍वंपिं फुक्‍क जातियापिं मनूत वय्‌कःयात खनाः नुगः दादां ख्‍वये मालीतिनि। थथे ला जु हे जुइ। आमेन!”


अज्‍याःपिन्‍सं परमेश्‍वरयागु तःधंगु तं छुनं ल्‍वाकछ्याना मतःगु ख्‍वल्‍चां त्‍वने माली। अज्‍याःपिन्‍सं मि व गन्‍धक दुथाय् पवित्रपिं स्‍वर्गदूततय्‌गु व चीधिकःम्‍ह भ्‍याःचायागु न्‍ह्यःने च्‍वनाः सास्‍ती नया च्‍वनेमाली।


अले हानं जिं स्‍वर्गं थथे धयाहःगु सः ताल – “थ्‍व खँ च्‍व, आवंनिसें प्रभुयात विश्‍वास यानाः सीपिं मनूत धात्‍थें हे धन्‍यपिं खः।” आत्‍मां नं धयादिल – “धात्‍थें खः, आः इमिसं थःगु ज्‍यां झासु लने खनी, छाय्‌धाःसा इमिगु ज्‍यायागु फल इमिगु ल्‍यूल्‍यू वयाच्‍वनी।”


अनं लिपा जिं तःधंगु तुयुगु सिंहासन व उकी फ्‍यतुना च्‍वंम्‍हय्‌सित खना। वय्‌कःयात खनाः आकाश व पृथ्‍वी मदयावन। अले इमित च्‍वनेत गनं हे थाय् मन्‍त।


वय्‌कलं इमिगु मिखाय् च्‍वंगु ख्‍वबि सुचुक हुयादी। आः अन इपिं सी माली मखुत, दुःखं च्‍वने म्‍वाःल, ख्‍वय् म्‍वाःल, अले छुं नं दुःख जुइ मखुत। पुलांगु ज्‍याखँ फुक्‍कं मदयावने धुंकल।”


“मण्‍डलीतय्‌त थ्‍व खँ धाय्‌केत जि येशूं छन्‍थाय् जिम्‍ह स्‍वर्गदूत छ्वयाहयागु खः। जि दाऊदया कुल व सन्‍तान खः। सुथय् थीगु नगु नं जि हे खः।”


अले स्‍वर्गदूतं जितः धाल – “थ्‍व वचन फुक्‍कं सत्‍य व विश्‍वास याये बहःगु खः। अगमवक्तातय्‌त आत्‍मा बियादीम्‍ह परमप्रभु परमेश्‍वरं थः दासतय्‌त याकनं जू वइगु खँ क्‍यनेत थः दूत छ्वयाहयादीगु दु।”


वं जितः धाल – “छं थथे याये मते। छ व छिमि अगमवक्ता दाजुकिजापिं व थ्‍व सफुलिइ च्‍वंगु वचन मानय् यानाच्‍वंपिं थें जि नं छम्‍ह परमेश्‍वरया दास खः। परमेश्‍वरयात आराधना या।”


अले इपिं फुक्‍कसितं छपाः छपाः तुयुगु लं बिल। इपिं थें तुं स्‍याके मानिपिं परमेश्‍वरया दासत व इमि दाजुकिजापिन्‍त नं मस्‍यातले पियाच्‍वँ धकाः इमित धाल।


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ