9 अनंलि दाऊदं शाऊलया च्यः सीबायात सःतके छ्वयाः वयात थथे आज्ञा बिल, “छिमि मालिकया छय्यात जिं शाऊल व वया घरानाया फुक्क सम्पत्ति बियागु दु।
जुजुं न्यन, “छिमि मालिकया छय् गन दु?” सीबां धाल, “व ला यरूशलेमय् हे दु, छाय्धाःसा इस्राएलया घरानां वयात थः बाज्याया सिंहासन लितबी धकाः मतिइ तःगु दु।”
जुजुं सीबायात धाल, “स्व, मपीबोशेतया फुक्क सम्पत्ति छन्त दइ।” सीबां वयात धाल, “हे महाराज, जि ला छःपिनि दास जक खः। जितः ला छःपिनिगु दया जक दःसा गाइ।”
जुजुं लिसः बिल, “फेतु, जिं पक्का याये धुन, छ व सीबां निम्हय्सिनं बुँ इनाका।”
मपीबोशेतं धाल, “वं हे फुक्क कायेमा, छाय्धाःसा छि याउँक छेँय् थ्यंकः झाल।”
तर भिंपिं मनूतय्सं हनेबहःगु ज्यायागु योजना दय्की अले हनेबहःगु ज्या यानां तुं च्वनी।
बेन्यामीन कुलया हनेबहःम्ह व तःमिम्ह मनू छम्ह दु। वयागु नां कीश खः। व अबीएलया काय्, जरोरया छय्, बकोरतया छुइ, आपीहया उइ खः।