20 “थः दासयात ब्यूगु इज्जतया बारे दाऊदं छितः मेगु छु धाये फइ धकाः? हे परमप्रभु परमेश्वर, छिं थः दासयात बांलाक म्हस्यू।
जिं वयात ल्ययागुलिं वं थः मस्तय्त व सन्तानयात खःगु व भिंगु ज्या यानाः परमप्रभुया लँय् जुइत उजं बिइ। थुकिं हे परमप्रभुं अब्राहामलिसे चिनादीगु बाचा पूवंके फइ।”
“थः दासयात ब्यूगु इज्जतया बारे दाऊदं छितः मेगु छु धाये फइ धकाः? हे परमप्रभु, छिं थः दासयात म्हस्यू।
हे परमप्रभु! छिं जितः जाँचय् यानादीगु दु, अले छिं जितः म्हस्यू।
सुनानं वय्कःयात थ्व मनू थज्याःम्ह धकाः धयाच्वने म्वाः। मनूतय्गु नुगलय् छु दु धकाः वय्कलं हे स्यू।
वय्कलं हानं स्वक्वः खुसि धयादिल – “यूहन्नाया काय् सिमोन, छं जितः माया याना ला?” “छं जितः माया याना ला” धकाः वय्कलं स्वकः तक न्यनादीगुलिं पत्रुसं नुगः मछिंकाः थथे धाल – “प्रभु, छिं फुक्कं स्यू, जिं छितः माया याः धकाः नं छिं स्यू।” अले वय्कलं धयादिल – “जिमि फैचातय्त ज्व।
परमेश्वरं मखंगु छुं हे मदु। सृष्टियागु फुक्क खँ वय्कलं खं। थ्व हे परमेश्वरयात झीसं थथःगु ल्याःचाः बीमाः।
व मनुखं धाल, “मखु, जि ला आः परमप्रभुया सेनाया कप्तान जुयाः वयागु दु।” अनंलि यहोशूं बँय् भ्वसुलाः भागि यात अले वयात न्यन, “जिमि प्रभुं, थः दासयात छु धयादी?”
वया मस्तय्त जिं स्यानाबी। मनूतय्गु मन व नुगः वातुवालाः स्वइम्ह जि हे खः धकाः अले जक फुक्क मण्डलीं सीका काइ। छिमिसं याना जूगु ज्या स्वयाः जिं नं छिमित माःगु याये।
तर परमप्रभुं शमूएलयात धयादिल, “व तःधिकःम्ह जूसां अले तसकं बांलाःम्ह जूसां वयागु वास्ता याये मते। व जुजु जुइत ल्वःम्ह मखु, छाय्धाःसा मनूतय्सं ला ख्वाः स्वयाः बिचाः याइ तर परमप्रभुं नुगः स्वयाः बिचाः यानादी।”