16 परमप्रभुया सनू दाऊदया शहरय् थ्यनाः शाऊलया म्ह्याय् मीकलं झ्यालं खंकल। दाऊद जुजुयात परमप्रभुया न्ह्यःने तिंतिंन्हुयाः प्याखं हुलाच्वंगु खन, वं मनं मनं दाऊदयात घच्चाय् कथं स्वल।
दाऊदं शाऊलया काय् ईश्बोशेतयाथाय् नं थथे धकाः दूतत छ्वत, “जिं सछिम्ह पलिश्तीया खलडीया धिबा पुलाः क्वःछिनाम्ह जिमि कलाः मीकल जितः लःल्हानाब्यु।”
अय्नं दाऊदं सियोनया गद्दी त्याकाकाल। लिपा थ्व शहरया नां “दाऊदया शहर” जुल।
थुकथं दाऊद व फुक्क इस्राएलीतय्सं ततःसलं हालाः व तुरही पुयाः परमप्रभुया सनू ज्वनावल।
दाऊदं थः परिवारयात सुवाः बीत वःबलय् शाऊलया म्ह्याय् मीकल वयात नापलायेत पिहां वयाः थथे धाल, “थौं इस्राएलया जुजुया निंतिं गज्याःगु गौरवया दिं! व थः दासीतय्गु न्ह्यःने पचिनांगा जुयाः वँय् थें जुल।”
परमप्रभुया बाचाया सनू दाऊदया शहर दुने यंकाच्वंबलय् शाऊलया म्ह्याय् मीकलं झ्यालं स्वल, वं दाऊद जुजुयात प्याखं हुलाच्वंगु व लय्लय्तातां तिन्हुंयाच्वंगु खनाः वं दाऊदयात घच्चाये कथं स्वल।
जिमित दया यानादिसँ, हे परमप्रभु, जिमित दया यानादिसँ। जिपिं तसकं हे क्वह्यंकाः च्वनेमाःगु दु।
छिगु हे निंतिं जिं क्वह्यंका च्वनेमाल, अले मछालापुके माला च्वन।
वयात मनूतय्सं हेला यानाः मयय्कल, व दुःखय् लाःम्ह मनू खः, वं दुःख बांलाक स्यू। व खनाः मनूतय्सं थःगु ख्वाः फहीकीगु। वयात हेला यात, झीसं वयात छुं मू वंम्ह मतायेका।
गुम्ह गुम्हय्सिनं गिजय् यानाः थथे धाल – “थ्वं काःपिं जुइ का, इपिं?”
परमेश्वरयागु आत्मा मदुपिन्सं वय्कःयागु आत्मां बियादीगु खँ काये फइ मखु। अज्याःम्ह मनुखं थज्याःगु खँ थुइके फइ मखु, उकिं थज्याःगु खँ वयागु निंतिं मूर्ख खँ जक जुइ। थज्याःगु खँ ला परमेश्वरया मनूतय्सं जक थुइके फइ।
अनंलि शाऊलं दाऊदयात धाल, “जिं जिमि तःधिकःम्ह म्ह्याय् मेराबयात छनापं ब्याहा यानाबी, तर उकिया पलेसा छं जिगु सेवा यायेमाः अले परमप्रभुया निंतिं लडाइँ यायेमाः।” शाऊलं थःगु हे ल्हातं मखु तर पलिश्तीतय्गु ल्हातं दाऊदयात स्यायेगु बिचाः याःगु खः।
तर शाऊलया मेम्ह म्ह्याय् मीकल दाऊदनापं मतिनाय् फसय् जुल। थ्व खँ शाऊलया न्हय्पनय् थ्यनेवं व तसकं खुसी जुल।