19 अथे जुयाः दाऊदं परमप्रभुयाके न्यन, “जिं पलिश्तीतय्त हमला याये ला? छिं इमित जिगु ल्हातय् बियादी ला?” अले परमप्रभुं लिसः बियादिल, “हुँ, जिं इमित छंगु ल्हातय् बी।”
अनंलि दाऊदं परमप्रभुयात थथे धकाः न्यन, “छु जि यहूदाया छुं छगू शहरय् वने ला?” परमप्रभुं लिसः बियादिल, “हुँ।” दाऊदं न्यन, “गुगु शहरय् वनेगु?” अले थथे लिसः वल, “हेब्रोनय्।”
उकिं दाऊदं हाकनं परमेश्वरयाके सल्लाह काल, अले परमेश्वरं वयात लिसः बियादिल, “च्वय् तप्यंक थाहां वने मते, चाःहिलाः हुँ। अले मेखेपाखें थाकुराः सिमाया न्ह्यःनेनं हमला या।
उकिं इस्राएलयाम्ह जुजुं प्यसःम्ह (४००) अगमवक्तातय्त मुंकाः इमित न्यन, “जिं रामोत-गिलादय् हमला याये ला कि मयाये?” इमिसं लिसः बिल, “हमला यानादिसँ, छाय्धाःसा परमप्रभुं व छिगु ल्हातय् बियादी।”
न्ह्यागु याःसां परमप्रभुयात लुमंकि, वय्कलं छन्त लँ क्यनादी।
छिमिसं अथे मतिइ मतसे, बरु थथे मतिइ तयेमाःगु खः – “प्रभुयात यःसा, झी म्वानाच्वन धाःसा झीसं थथे अथे याये।”
अबलय् हारूनया छय् व एलाजारया काय् पीनहास पुजाहारी खः। इमिसं न्यन, “जिपिं जिमि दाजुकिजा बेन्यामीनीतलिसें हाकनं लडाइँ याः वनेमाः कि म्वाः?” परमप्रभुं लिसः बियादिल, “इमित हमला या! कन्हय् जिं इमित छिमिगु ल्हातय् बी।”
खः, जिं वयागु पँलिनाः परमेश्वरयाके सल्लाह कयाः, थ्व न्हापांगु सल्लाह नं ला मखुनि। छिगु विरोधय् मखुगु ज्या यायेत सल्लाह बिल धकाः छिकपिनि दासयात सुनानं दोष बियादी मते। थुकिया बारे जिं छुं हे मस्यू।”
अले वं परमप्रभुयाके थथे धकाः सल्लाह काल, “जि वनाः उपिं पलिश्तीतय्त हमला याये कि मयाये?” अले परमप्रभुं लिसः बियादिल, “वनाः इमित हमला या हुँ, अले कीलाह शहरयात बचय् या।”
दाऊदं हाकनं छकः परमप्रभुयाके सल्लाह काल। अले परमप्रभुं थथे धकाः लिसः बियादिल, “कीलाह शहरय् हुँ। जिं पलिश्तीतय्त छंगु ल्हातय् बी।”
अले शाऊलं परमप्रभुयाके न्यन, “जिं छु यायेगु?” तर परमप्रभुं वयात नं म्हगसपाखें, नं “ऊरीमं” नं अगमवक्तातपाखें छुं नं लिसः बियादिल।