36 अले मनूतय्सं थ्व खँ थुल, अले इपिं मानय् जुल। जुजुं याःगु फुक्क खँय् इपिं तसकं लय्ताल।
छम्ह दूत वयाः जुजुयात थथे खबर बिल, “इस्राएलीतय्गु मन अब्शालोमपाखे वंगु दु।”
जुजुयाथाय् न्याय फ्वँ वइपिं फुक्क इस्राएलीतय्त अब्शालोमं बांलाःगु व्यवहार याइगु। याकनं हे इस्राएलयापिं सकसिनं दाऊदयात स्वयाः अब्शालोमयात यय्कल।
दाऊदं न्हिच्छि हे छुं मन। अले मनूतय्सं दाऊदयात छुं भपियादिसँ धकाः धायेत वल, तर दाऊदं पाफयाः थथे धाल, “सूर्य बिनावने न्ह्यः छुं नयेगु नसा थिल धाःसा परमेश्वरं जितः कडा सजाँय बियादीमा।”
उखुन्हु इस्राएलया फुक्क झिंनिगू कुलतय्सं नेरया काय् अबनेरयात स्याःगु खँय् जुजुया ल्हाः मदु धयागु खँ सीकल।
चिधंपिं मनूत छम्हू सासः जक खः। तःधंपिं मनूत पिनें खने दु थें मदु। लनास्वल धाःसा इपिं याउँसे च्वं, निम्हु फय् स्वयाः याउँसे च्वं।
थ्व खनाः मनूतय्सं अजू चायाः थथे धाल – “वय्कलं यानादीगु ला फुक्कं भिं जू, ख्वाँय्यात ताय्कादिल, अले खाखःयात नवाये फय्कादिल।”