14 दाऊदं गादयात लिसः बिल, “जि तसकं आपतय् लाःगु दु। जितः परमप्रभुया ल्हातय् हे लाके ब्यु। छाय्धाःसा वय्कः तसकं दयादुम्ह खः। तर जि मनूतय्गु ल्हातय् लाये म्वाःलेमा।”
मपीबोशेतं हाकनं क्वछुनाः भागियानाः धाल, “जि सु खः धकाः, छपिन्सं जि छम्ह सी धुंकूम्ह खिचायात वास्ता यनादीयागु?”
कन्हय् खुन्हु सुथ न्हापां दनाः एलीशाया च्यः छेँनं पिहां वन। वं सल व रथतनापं अरामी सेनां शहरयात घेरय् यानाच्वंगु खन। परमेश्वरया मनूया च्यलं लिहां वयाः एलीशायात धाल, “हे प्रभु, आः झीसं छु यायेगु?”
दाऊदं गादयात धाल, “जि तसकं आपतय् लाःगु दु। जितः परमप्रभुया ल्हातय् हे लाके ब्यु। छाय्धाःसा वय्कः तसकं दयादुम्ह खः। तर जि मनूतय्गु ल्हातय् लाये म्वाःलेमा।”
हे परमप्रभु, छिगु दया तसकं तःधं, उकिं छिगु विधिकथं जिगु जीवन रक्षा यानादिसँ।
तर छि क्षमा बियादीम्ह खः, अथे जुयाः हे छिगु भय काइ।
हे इस्राएल, परमप्रभुयाके थःगु आशा तया च्वँ, छाय्धाःसा परमप्रभु सदां दयाच्वनीगु दया माया दुम्ह व उद्धार यानादीम्ह खः।
परमप्रभुं सकसितं भिं यानादी, वय्कःया दयां वय्कलं यानादीगु फुक्क ज्याय् दइ।
हे परमेश्वर! जितः दया यानादिसँ। छाय्धाःसा छि सदां दया यानादीम्ह खः। जिगु पाप हुयाछ्वयादिसँ! छाय्धाःसा छि सदां मदिक्क माया यानादीम्ह खः।
तर परमप्रभु, छि दयादुम्ह, माया यानादीम्ह परमेश्वर खः। छि तंचायेत लिबाकादीम्ह, सदां दया माया यानादीम्ह व तसकं विश्वास याये बहःम्ह खः।
हे परमप्रभु, छि भिंम्ह व क्षमा बियादीम्ह खः। अले गुलिसिनं ग्वाहालिया लागि छितः इनाप याइ, इपिं सकसितं छिं सदां दया माया यानादी।
धर्मी मनुखं थः पशुतय्त छु छु माः धकाः बिचाःसंचाः याइ, तर दुष्ट मनूयाके नुगः हे दइ मखु।
जि जिमि प्रजा खनाः तंम्वयागु खः, अले जिं थः हे मनूयात अशुद्ध ठहरे याना। जिं इमित छंगु ल्हातय् बिया, तर छं इमित दयामाया मयात। बुरातय्त नं छं थःगु झ्यातुगु ककुसिँ क्वबिकल।
दुष्ट मनुखं थःगु लँपु व अधर्मी मनुखं थःगु बिचाः त्वःतेमा, अले इपिं परमप्रभुयाथाय् लिहां वयेमा, वय्कलं हे इमित दया यानादी। झी परमेश्वरपाखे इपिं लिहां वयेमा, अले वय्कलं इमित पूरा क्षमा यानादी।
तर उखुन्हु जिं छन्त बचय् याये। अले छ गुपिं खनाः ग्याःगु खः, छन्त इमिगु ल्हातय् बिइगु जुइ मखु,’ परमप्रभुं धयादी।
परमप्रभुया सदां दइगु दया मायां यानाः झीपिं नाश जूगु मदु, छाय्धाःसा वय्कःयागु माया न्ह्याबलें दयाच्वनी।
छिगु खँ मन्यंसे जिपिं विरोधी जुयागु दु। अथे जूसां परमप्रभु जिमि परमेश्वर, छि दयादुम्ह व क्षमा यानादीम्ह खः।
वं परमप्रभुयात धाल, “प्रभु, जिं थःगु देश त्वःते न्ह्यः थ्व हे खँ धयागु मखु ला? उकिं हे ला जि तार्शीशपाखे बिस्युं वनेत्यनागु खः। छि दया माया दीम्ह, तंचायेत लिबाकादीम्ह, नुगः क्यातुम्ह व सजाँय बी मयःम्ह खः धकाः जिं स्यू।
छि थें ज्याःम्ह परमेश्वर सु दु? गुम्हय्सिनं अधर्म क्षमा यानादी, अले ल्यंदुपिं थःमनूतय्गु पाप क्षमा यानादी? छि सदां तंचायादी मखु, तर दयामाया यायेत छितः यः।
छिं जिमित हानं दयामाया यानादी, छिं जिमिगु पापयात तुतिं न्हुयादी, अले जिमिगु अधर्म तज्जाःगु समुद्रय् वान्छ्वयादी।
अय्नं जि सुरक्षित जुयाः याउँक च्वनाच्वंपिं मेमेगु जातितलिसे तसकं तंम्वयागु दु। जि थः मनूतलिसें भचा जक तम्वयागु खः। अय्नं जिं सजाँय बीगु यानागु उपिं जातितय्सं इमित बांमलाःगु व्यवहार यात।’
“जिगु नुगलय् तसकं दुःख जुयाच्वंगु दु। उकिं जिं छु धाये? ‘बाः, थ्व इलं जितः बचय् यानादिसँ’ धायेगु ला? मखु, थुलि हे जुइकेत जि वयाच्वनागु खः।
जि ला बाम्हय् कानाच्वंगु दु। थ्व संसार त्वःताः ख्रीष्टनाप च्वंवनेगु जिगु तःधंगु इच्छा खः।
इस्राएलीत तसकं संकष्टय् लात, छाय्धाःसा इपिं शत्रुतपाखें आपतय् लाःगु खः। अथे जुयाः इपिं गुफाय्, झालय् व लःकुथिइ, ल्वहं कापिचाय् व तुंथिइ सुचुवन।