22 छाय्धाःसा जि परमप्रभुया लँय् जुयाच्वनागु दु। अले जि जिम्ह परमेश्वरपाखें गुबलें नं फहिलामवना।
जिं वयात ल्ययागुलिं वं थः मस्तय्त व सन्तानयात खःगु व भिंगु ज्या यानाः परमप्रभुया लँय् जुइत उजं बिइ। थुकिं हे परमप्रभुं अब्राहामलिसे चिनादीगु बाचा पूवंके फइ।”
“छ इमान्दार नुगलं व सोझा जुयाः छिमि बौ दाऊद थें जिगु न्ह्यःने जुल धाःसा, जिं बियागु फुक्क आज्ञा, विधित व नियमत मानय् यात धाःसा
धन्य खः दोष मदय्क म्वानाच्वनिपिं व परमप्रभुया स्यनातःगु खँ कथं जुइपिं मनूत।
तर मखुगु लँपुइ वनिपिन्त दुष्टतनापं हे परमप्रभुं पितिना छ्वयादिसँ। इस्राएलय् शान्ति जुइमा।
धन्य खः परमप्रभुया भय काइपिं व वय्कःया लँपुइ जुइपिं फुक्क मनूत।
हे परमप्रभु! जिं छितः गुलि यय्का। छि जिगु बल खः।
इमिगु न्ह्यागु खँ नं मभिंगु जुयाच्वनी। इमिसं भिंगु व गतिलाःगु ज्या धयागु हे याइ मखु।
“हे जिकाय् न्यँ! जिगु लँ ल्यूपिं लय्तायाच्वनी।
परमप्रभुयागु ल्यू वनेगु त्वःता वंपिन्त, अले वय्कःयात ममालीपिं व वय्कःयाके न्यनेकने मयाःपिन्त जिं न्हंकाबी।”
अले मोशां तसक्कं तंचायाः परमप्रभुयात धाल, “इमिगु देछा नाला कयादी मते! जिं इमिके छम्ह गधा तक नं कयागु मदु, न जिं इमिगु छुं स्यंकागु दु।”
जिगु आज्ञा मानय् याःसा छिपिं जिगु मायाय् च्वनाच्वंनी, गथे जिं नं बाःयागु आज्ञा मानय् यानाः वय्कःयागु मायाय् च्वनाच्वना।
जिमिसं मछाः मजुसे धायेफु – थ्व संसारय् जक मखु छिमिगु न्ह्यःने नं जिमिसं मभिंगु मतिइ मतसे ज्याखँ याना जुया। जिमिसं थथे थःगु हे ज्ञानं मखु, बरु परमेश्वरं बियादीगु दया मायां दया याये फुगु खः।
जि थन हे दु। छिमि सुयां जिगु विरोधय् छुं धाये मास्ति वःसा थन परमप्रभु व वय्कलं ल्ययादीम्ह जुजुया न्ह्यःने हे धा। जिं सुयागुं द्वहं कयागु दु ला? जिं सुयागुं गधा कयागु दु ला? जिं सुयातं ध्वंलानागु दु ला? जिं सुयागुं दोष सुचुका घुस नयागु दु ला? जितः धा, जिं वयात पलेसा पुलाबी।”