7 जुजुं दाऊद व शाऊलया काय् जोनाथनं परमप्रभुया न्ह्यःने पाफःगुलिं शाऊलया छय्, जोनाथनया काय् मपीबोशेतयात बचय् याना तल।
जुजुं सीबायात धाल, “स्व, मपीबोशेतया फुक्क सम्पत्ति छन्त दइ।” सीबां वयात धाल, “हे महाराज, जि ला छःपिनि दास जक खः। जितः ला छःपिनिगु दया जक दःसा गाइ।”
मपीबोशेत जुजुयात नापलायेत यरूशलेमं वःबलय् दाऊदं वयात धाल, “मपीबोशेत, छ जिनापं छाय् मवयागु?”
(शाऊलया काय् जोनाथनया छम्ह काय् दु, वयागु नां मपीबोशेत खः। यिजरेलपाखें शाऊल व जोनाथन स्यूगु खबर वःबलय् मपीबोशेत न्यादँ दुम्ह खः। व खँ न्यनाः वया अजि वयात क्वबियाः बिस्युं वंगु खः तर इपिं हथाय् चाचां बिस्युं वंबलय् मपीबोशेत लँय्दयाः खुत्यां जूगु खः। व निपा तुतिं खुत्यां काःम्ह खः।)
दाऊदं न्यन, “छु शाऊलया घरानाय् बचय् जूम्ह सुं दु ला, वयात जिं जोनाथनया कारणं माया याये फइ ला?”
छ, छिमि काय्पिं व च्यःतय्सं वयागु जग्गाय् बुँज्या यानाः उकिं वःगु अन्न छं छिमि मालिकया परिवारयात बीमाः। अले मपीबोशेत, छिमि मालिकया छय् नं न्ह्याबलें जिगु टेबिलय् च्वनाः नयेगु याइ।” (सीबाया झिंन्याम्ह काय् व निइम्ह च्यःत दु।)
जोनाथनया काय्, शाऊलया छय् मपीबोशेत दाऊदयाथाय् वल। अले वं क्वछुनाः जुजुयात भागि यात। दाऊदं वयात धाल, “मपीबोशेत!” वं लिसः बिल, “धयादिसँ, जि छिकपिनि दास थन हे दु।”
दाऊदं धाल, “ग्याये मते। जिं छन्त छिमि अबु जोनाथनया कारणं दया याये। जिं छिमि बाज्या शाऊलया जग्गा छन्त लितबी। अले छ जिनापं न्ह्याबलें हे टेबिलय् च्वनाः नयेगु जुइ।”
जिं धाये, जुजुया आज्ञा मानय् या, छाय्धाःसा छं परमेश्वरया न्ह्यःने पाफःगु दु।
जोनाथनं दाऊदयात थःत थें हे मायायाःगुलिं जोनाथनं दाऊदनापं छगू बाचा चित।
जोनाथनं धाल, “दाऊद, परमप्रभु इस्राएलया परमेश्वरया न्ह्यःने जिं पाफयाः धाये, कंस थ्व हे इलय् जिं थः बौलिसे खँ ल्हाये, छिगु बारे वय्कःया बिचाः बांलासा जिं छितः खबर याये।
जिगु परिवारयात नं सदां दयाच्वनीगु दया माया यायेगु गुबलें त्वःतादी मते, परमप्रभुं पृथ्वीईं फुक्क छिगु शत्रुतय्त नाश याये धुंकूसां नं त्वःतादी मते।”
हाकनं छकः जोनाथनं दाऊदयात थः पक्का माया याये धकाः बाचा ल्हाकल छाय्धाःसा वं दाऊदयात थःत थें तुं माया याःगु खः।
अनंलि जोनाथनं दाऊदयात धाल, “याउँक हुँ, छ व जि अले छिकपिनि सन्तान व जिमि सन्तानया दथुइ सदां साक्षी जुयादीम्ह परमप्रभुया नामं झीसं बाचा चिनागु दु।” अले दाऊद याकनं हे अनं वन, जोनाथन धाःसा शहरय् तुं लिहां वन।
स्वयादिसँ, छपिनि दासयात सदां दयाच्वनीगु दयामाया यानादिसँ, छाय्धाःसा छि व जि परमप्रभुया न्ह्यःने बाचा चिनागु दु। जि दोषी जूसा छिं हे जितः स्यानादिसँ। छाय् जि छिमि बौया ल्हातं सी माल?”
थुपिं निम्हय्सिनं परमप्रभुया न्ह्यःने थःथवय् स्वापु तयाः पवित्र बाचा चीत। अले जोनाथन थःगु छेँ लिहां वन दाऊद धाःसा होरेशय् तुं च्वन।
अथे जुयाः दाऊदं शाऊलनापं अथे हे याये धकाः पाफल। अले शाऊल छेँ लिहां वन। दाऊद व वया मनूत धाःसा थः सुलाच्वंगु सुरक्षित थासय् तुं वन।